Stefan Jan Ślizień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Jan Ślizień
Herb
Świat
Data śmierci

1707

Ojciec

Aleksander Kazimierz Ślizień

Stefan Jan Ślizień herbu własnego (ur. w I połowie XVII wieku, zm. w 1707 roku[1]) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1705 roku[2], referendarz wielki litewski od 15 czerwca 1705, pisarz ziemski od 1683, podstarości oszmiański 1681–1683, starosta krewski, poseł i poeta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Aleksandra Kazimierza. Walczył w szeregach Jana Sobieskiego pod Niemirowem, Komarnem, Kałuszem, Chocimiem i z Sieniawskim na Wołoszczyźnie, co nieco później opisał w wierszowanym pamiętniku. Sprawował wiele funkcji publicznych, był m.in.: pisarzem ziemskim oszmiańskim, posłem na konwokację roku 1696, referendarzem wielkim litewskim, starostą krewskim i marszałkiem trybunału litewskiego (1705).

Poseł sejmiku słonimskiego na sejm zwyczajny 1677 roku[3]. Poseł sejmiku powiatu starodubowskiego na sejm konwokacyjny 1696 roku[4]. Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[5]. Poseł oszmiański na sejm koronacyjny 1697 roku[6]. Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z powiatu oszmiańskiego[7]. W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[8]. Był konsyliarzem województwa wileńskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[9].

Żonaty z Zofią Kociełłówną[10].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Haracz krwią turecką Turkom wypłacony, Wilno 1674; fragmenty przedr.: K. W. Wójcicki Stare gawędy i obrazy, t. 1, Warszawa 1840, s. 196-200; K. M. Górski "Król Jan III w poezji polskiej XVII w." w książce Pisma literackie, Kraków 1913.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 737.
  2. ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.
  3. ↑ Diana Konieczna, Litewska kampania sejmikowa przed sejmem warszawskim z 1677 roku. Rocznik Lituanistyczny 2018, T. 3, s. 91.
  4. ↑ Ewa Gąsior, Sejm konwokacyjny po śmierci Jana III Sobieskiego, Warszawa 2017, s. 89.
  5. ↑ Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
  6. ↑ Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy, wojewody mińskiego <1666-1721> wydane z oryginalnego rękopismu i opatrzone przypiskami, Warszawa 1862, s. 190.
  7. ↑ Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 350.
  8. ↑ Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 306.
  9. ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]
  10. ↑ Dymitr Wićko: SILVA RERUM Z XVIII WIEKU Z PAMIĘTNIKIEM MICHAŁA ADAMA ŚLIŹNIA (1691–1752) ZE ZBIORÓW BIBLIOTEKI NARODOWEJ BIAŁORUSI W MIŃSKU. "Zapiski Historyczne" 2010. Z. 3, s. 100.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Jan_Ślizień&oldid=72687097”