Stefan Lewiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Lewiński
Herb duchownego
Data urodzenia

19 grudnia 1736

Data śmierci

23 stycznia 1806

Biskup koadiutor łucko-ostrogski
Okres sprawowania

1787-1798

Biskup łucko-ostrogski
Okres sprawowania

1798-1806

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

greckokatolicki

Nominacja biskupia

1784

Sakra biskupia

4 grudnia 1784

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 grudnia 1784

Miejscowość

Pińsk

Konsekrator

Joachim Horbacki[1]

Stefan Lewiński herbu Lewart (ur. 19 grudnia 1736, Drohomirczany k. Stanisławowa, zm. 23 stycznia 1806) – duchowny greckokatolicki, sekretarz Gabinetu króla i Rady Nieustającej od ok. 1775, unicki biskup pomocniczy 1784-1791 (zrezygnował), nom. koadiutorem i administratorem unickiej diecezji łuckiej i ostrogskiej 13 lutego 1787, prekonizowany koadiutorem 22 stycznia 1788, prekonizowany ordynariuszem łuckim unickim 18 listopada 1798.

W latach 1757-1763 studiował teologię w Kolegium Papieskim we Lwowie[2].

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1791 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 307.
  2. Dorota Wereda, Biskupi unickiej metropolii kijowskiej w XVIII wieku. Siedlce–Lublin, 2013, s. 341.
  3. Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, s. 424.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludomir Bieńkowski: Lewiński Stefan h. Lewart. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XVII. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1972, s. 250—251.
  • Ks. Kazimierz Dola: Katalog arcybiskupów i biskupów rezydencjalnych eparchii polskich obrządku grecko-unickiego od Unii Brzeskiej (1596) do roku 1945. W: Historia Kościoła w Polsce. T. II : 1764-1945, cz. 2 : 1918-1945. Poznań-Warszawa, 1979, s. 304-311, 307.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]