Stefan Pastuszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Pastuszka
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1941
Olechów Nowy

Data i miejsce śmierci

10 października 2019
Kielce

Senator III kadencji
Okres

od 19 września 1993
do 20 października 1997

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Stefan Józef Pastuszka (ur. 21 sierpnia 1941 w Olechowie Nowym, zm. 10 października 2019 w Kielcach[1][2]) – polski polityk, historyk i nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych, senator III kadencji, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (2010–2016).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Otolii[2]. Ukończył studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, uzyskał następnie stopnie doktora i doktora habilitowanego (w 1991 na UMCS w oparciu o rozprawę pt. Teatr ludowy na wsi polskiej w okresie II Rzeczypospolitej). W 2011 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Zawodowo związany był z Instytutem Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Pełnił też funkcję rektora na kilku prywatnych uczelniach. Opublikował około 150 pozycji naukowych (książek oraz artykułów).

Działał w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym, a następnie w wilanowskim PSL[3] i jednolitym Polskim Stronnictwie Ludowym. Z ramienia PSL sprawował mandat senatora III kadencji[4]. W latach 1995–1997 był wiceministrem edukacji. Ostatni raz bez powodzenia kandydował do Senatu w 2001[5]. Od 2002 do 2006 zasiadał w sejmiku świętokrzyskim, będąc jego przewodniczącym. W marcu 2008 został powołany do Rady Edukacji Narodowej, organu doradczego przy minister Katarzynie Hall. Był też członkiem Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty[6].

W lipcu 2010 Senat powołał go w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rekomendacji Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego[7]; jego kadencja zakończyła się w 2016.

Pochowany na cmentarzu w kieleckich Piaskach[8].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Karol Lewakowski, Poglądy i działalność społeczno-polityczna, Warszawa 1980.
  • Szkice programowe Bolesława Wysłoucha, Lublin 1981.
  • Starachowice. Zarys dziejów (współautor z Mieczysławem Adamczykiem), Warszawa 1984.
  • Poglądy Czesława Wycecha na oświatę. Komentarz i wybór Stefana Pastuszki, Warszawa 1983.
  • Na wiciowych drogach powiatu stopnickiego 1928–1939 (współautor z Czesławem Dyrdułem), Kielce 1992.
  • Amatorski ruch artystyczny na wsi polskiej 1918–1939, Kielce 1994.
  • Teatr ludowy w II Rzeczypospolitej, Warszawa-Kielce 1995.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Angelina Kosiek: Nie żyje Stefan Pastuszka, były senator i wiceminister edukacji. wyborcza.pl, 11 października 2019. [dostęp 2019-10-11].
  2. a b Stefan Pastuszka. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  3. Stanisław Durlej: 20 lat temu.... „Ludowiec Świętokrzyski” nr 3–4 (191–192), 2010. [dostęp 2018-02-10].
  4. Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2018-02-10].
  5. Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2018-02-10].
  6. Zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej nr 25 z dnia 25 września 2008 w sprawie powołania Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty. Dziennik Urzędowy MEN, 31 grudnia 2008. [dostęp 2021-03-14].
  7. Prof. Stefan Pastuszka członkiem KRRiT. Tak zdecydował Senat. gazeta.pl, 22 lipca 2010. [dostęp 2018-02-10].
  8. W Kielcach pochowano prof. Stefana Pastuszkę, historyka i działacza ruchu ludowego. dzieje.pl, 16 października 2019. [dostęp 2021-04-18].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 czerwca 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 66, poz. 923).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 maja 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1999 r. nr 25, poz. 368).
  11. Pro Masovia – 2011 r.. mazovia.pl. [dostęp 2018-02-10].
  12. Honorowi obywatele. starachowice.pl. [dostęp 2018-02-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]