Stefan Sachlikis
| Data urodzenia |
XV wiek |
|---|---|
| Data śmierci |
XV wiek |
| Język |
grecki |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
|
Zapiski i strofy. | |
Stefan Sachlikis lub Sachlikes[1](gr.: Στέφανος Σαχλίκης, Stefanos Sachlikēs) – poeta bizantyński, żyjący w XV wieku na Krecie, autor poematu Zapiski i strofy.
Stefan Sachlikis żył w XV wieku na znajdującej się w weneckim ręku Krecie. Należał do zamożnej rodziny, należącej niegdyś do warstwy archontów. Mieszkał w stolicy wyspy Chandaksie[2]. Nie ukończył żadnych szkół, gdyż jak sam wyznaje nienawidził szkoły i miał wstręt do książek. Prowadząc hulaszczy tryb życia roztrwonił cały majątek i nie mogąc żyć na odpowiedniej stopie w stolicy, przeniósł się na wieś. Na wsi hodował psy o oddawał się polowaniu. Po powrocie do stolicy otrzymał z rąk weneckiego gubernatora wyspy nominację na adwokata. Niebawem jednak za sprawą damy lekkich obyczajów, niejakiej Kutajoteny, znalazł się w więzieniu, gdzie zaznał licznych przykrości[3].
Sachlikis tworzył w drugiej połowie XV wieku w demotyku[4]. Pozostawił po sobie między innymi obszerny, liczący 1077 wersów politycznych utwór zatytułowany Zapiski i strofy łączący, miejscami niezbyt chwalebną, autobiografię z uwagami natury moralnej i przestrogami życiowymi, a kończący się satyrą na życie prostytutek. Sachlikis odsłania w swoim utworze zdemoralizowany świat portowego miasta, stanowiącego kolonię Wenecji. Pisze stylem potoczystym, pełnym sarkastycznego humoru, czasem rubasznym. Po mistrzowsku używa pointy i przysłów ludowych[4][5]. Nie wzbudza szacunku nawet wówczas, gdy uderza w ton kaznodziejski, pisząc przestrogi dla syna swego przyjaciela. Jego twórczość jest interesującym dokumentem, ukazującym życie starej arystokracji bizantyńskiej pod panowaniem weneckim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Za taką pisownią opowiada się H.-W. Haussig w Historii kultury bizantyńskiej (s. 408)
- ↑ H.W. Haussig: Historia kultury bizantyńskiej. s. 408. Nikos Chadzinikolau: Literatura nowogrecka 1453-1983. s. 11-12.
- ↑ a b H.W. Haussig: Historia kultury bizantyńskiej. s. 408.
- ↑ a b O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. s. 298.
- ↑ Nikos Chadzinikolau: Literatura nowogrecka 1453-1983. s. 11-12.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nikos Chadzinikolau: Literatura nowogrecka 1453-1983. Warszawa – Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. ISBN 83-01-06959-7.
- O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. Wrocław: Ossolineum, 1984. ISBN 83-04-01422-X.