Stefan Szajdak
![]() Stefan Szajdak | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość |
polska |
Język |
polski |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Stefan Szajdak (ur. 14 grudnia 1910 w Turzach[1], zm. 6 marca 2004) – polski poeta autentysta, współzałożyciel grupy poetyckiej Wołyń.
Podczas II wojny światowej żołnierz 2 Korpusu Polski, 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Uczestnik walk o Monte Cassino.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1932 roku ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Ostrzeszowie. W tym samym roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Kępnie, a następnie w Ostrzeszowie. 1 września 1934 przeniósł się do Łucka, Równego, a następnie do Kiwerc. Tam nauczał do końca sierpnia 1939 – zdając w 1937 roku – praktyczny egzamin nauczycielski. W 1938 r. rozpoczął zaoczne studia na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Z chwilą wejścia do Armii Czerwonej do Kiwerc został aresztowany, a następnie wywieziony do obozu pracy na Syberii. W 1947 powrócił do Polski i osiadł w Środzie Wielkopolskiej, gdzie pracował jako nauczyciel, a następnie dyrektor biblioteki pedagogicznej. W 1967, mając 57 lat, ukończył studia wyższe na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także Studium Kulturalno-Oświatowe na tejże uczelni.
Należał on do grupy polskich poetów autentystów, nazywano ich „Okoliczanie”, ponieważ skupiali się wokół miesięcznika Okolica Poetów, wydawanego w Ostrzeszowie Wielkopolskim w latach 1935-1939 przez Stanisława Czernika. Na Wołyniu w Równem w latach 30. XX wieku współtworzył grupę poetycką Wołyń z Wacławem Iwaniukiem (późniejszym polskim poetą emigracyjnym) oraz Czesławem Janczarskim (powojennym redaktorem naczelnym czasopisma dla dzieci Miś) i Zygmuntem Janem Rumlem. W późniejszym okresie do grupy Wołyń przyłączyli się Zuzanna Ginczanka, Józef Łobodowski, Władysław Milczarek i Jan Śpiewak.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Przed 1939, debiutował wierszami w czasopismach literackich: Wici Wielkopolskie, Okolica Poetów, Kamena (wydawana w Lublinie), Kultura, Kuźnica, Fontana, Prosto z Mostu, Miesięcznik Literatury i Sztuki oraz na łamach pism: Nowy Przyjaciel Ludu w Kępnie, Gazeta Ostrzeszowska w Ostrzeszowie, Wielkopolanin w Poznaniu.
Po wojnie opublikował wiersze w czasopismach: Nurt, Gazeta Poznańska, Głos Wielkopolski, Literacki Głos Nauczycielski, Bez Przysłony, Fakty, Nurt, Nike, Tygodnik Ludowy, Średzki Kwartalnik Kulturalny, Okolica Poetów (1978, numer okolicznościowy), Chłopska Droga, Gazeta Zachodnia. Ponadto w tym okresie wydał kilka tomików poezji m.in. Blask życia, Dedykacje słońcu, Gorące źródła.
W 1978, Wydawnictwo Łódzkie zamieściło jego utwory w Antologii Poezji Autentystów, a Wydawnictwo Poznańskie w 1981, wydrukowało jego wiersze w antologii Pieśni i Pejzaże. Jego wiersze zawierały również antologie: Drugi puls (almanach poezji nauczycieli, Poznań 1984), Czas niezapisany (almanach poetycki, Poznań 1999 r.). Utwory Stefana Szajdaka były prezentowane na antenie poznańskiego i warszawskiego radia.
W 2012 opublikowano książkę pt. Stefan Szajdak – Poeta Autentyzmu,. Natomiast w 2015 ukazał się zbiór wierszy zatytułowany Stefan Szajdak – Wiersze Wybrane. W 2016 została wydana pozycja pt. Stefan Szajdak. Autentysta. Współzałożyciel Grupy Poetyckiej Wołyń. Utwory, zawierająca zebraną spuścizną literacką Stefana Szajdaka.
Laureat konkursów poetyckich w Gdańsku (1984), Poznaniu (1986) oraz w Zduńskiej Woli (1986.).
Opracowania[edytuj | edytuj kod]
Był współautorem książek „Film skuteczną pomocą dydaktyczną” (Warszawa, 1970) oraz „Wielkopolskie sejmiki szlacheckie” (Środa Wlkp, 1984). Ponadto po 1945 opublikował wiele artykułów, prac krytycznych oraz recenzji książek historycznych i podręczników akademickich.
Wybrane nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Monte Cassino (Włochy 1944),
- Odznaka 3 Dywizji Strzelców Karpackich (Wielka Brytania 1945),
- The War Medal 1939/1945 (Wielka Brytania 1947),
- Złoty Krzyż Zasługi (Warszawa 1973),
- Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Powiatu Środa Wlkp” 1975,
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (Warszawa 1976),
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (Warszawa 1979),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polaki (Warszawa 1980),
- Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju (Warszawa 1980),
- Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (Warszawa 1990).
- Czechowicz J. 1938. Poezja Wołynia. Kurier Literacko –Naukowy. Nr 50 (12.XII), ss. 8-9.
- Czernik S. 1961. Okolica poetów. Wydawnictwo Poznańskie. Poznań. ss. 64-65.
- Jaworski K.A. 1973. W kręgu Kameny. Wydawnictwo Lubelskie. Lublin. ss. 189-217.
- Ożóg J. B. 1984. Okoliczanie: Antologia Poezji Polskiego Autentyzmu. ss.161.
- Szadkowska M., Szajdak L.W. 2012. Stefan Szajdak – Poeta Autentyzmu. Prodruk, Poznań. ss. 132.
- Szajdak L.W. 2015. Stefan Szajdak. Wiersze wybrane. Współzałożyciel grupy poetyckiej Wołyń. Instytut Badań Kościelnych w Łucku. Wołanie z Wołynia. * * Biały Dunajec – Ostróg. ss. 79.
- Szajdak L.W. 2016. Stefan Szajdak. Autentysta. Współzałożyciel Grupy Poetyckiej Wołyń. Utwory. Prodruk, Poznań. pp. 219.
- Polska Bibliografia Literacka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lech Wojciech Szajdak: Stefan Szajdak - wołynianin z wyboru. Monitor Wołyński, 2014-09-19. [dostęp 2017-08-06]. (pol.).
- Polscy poeci
- Ludzie związani z Wołyniem
- Urodzeni w 1910
- Zmarli w 2004
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945