Stefan Szefer (ur. 8 maja1942 w Pabianicach) – polski piłkarz, boczny obrońca. Reprezentant dwóch krajów: Polski i Stanów Zjednoczonych.
Był wychowankiem Włókniarza Pabianice. W młodości był zachęcany do uprawiania Lekkoatletyki przez Jadwigę Wajsównę[2]. W wieku 18 lat przeszedł do drużyny Śląska Wrocław[3]. W 1964 roku uzyskał pierwszy w historii awans do ekstraklasy[3]. Po zakończeniu służby Wojskowej został zawodnikiem ŁKS Łódź[3]. Pierwszy mecz w ekstraklasie rozegrał 8 października 1968 roku przeciwko Górnikowi Zabrze (0-0)[3]. Po spadku do II ligi wyjechał do Stanów Zjednoczonych.[4]. Pierwszym jego klubem były Orły Chicago. Następnie został zawodnikiem klubu San Francisco Oakland Clippers[5]. W 1967 roku został mistrzem National Proffesional Soccer Leuge. Po rozwiązaniu ligi od grudnia 1969 do czerwca 1971 zostałzaowdnikiem holenderskiego MVV Maastricht[6]. W czerwcu 1971 na skutek konfliktu wewnątrz klubu ponownie wyjechał wyjechał do Stanów Zjednoczonych[6]. W 1795 roku zagrał w barwach drużyny Chicago Sting. W czerwcu 1975 na Solider Field zdobył hat tricka przeciwko drużynie Philadephia Atoms[7]. W 1977 roku został zawodnikiem Chicago Mustangs.
W Polsce grał w Śląsku Wrocław i ŁKS Łódź (1966-1968). Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych występował m.in. w Chicago Mustangs oraz Chicago Sting, drużynie North American Soccer League. Używał nazwiska Steve Shafer.
W reprezentacji Polski wystąpił trzykrotnie. Debiutował 3 grudnia1966 w meczu z Izraelem. ostatni raz zagrał w następnym roku w eliminacjach do mistrzostw Europy przeciwko drużynie Belgii[2]. W 1973 zagrał w trzech meczach pierwszej reprezentacji USA[2], w tym w dwóch meczach z Polską. Obecnie mieszka na przedmieściach Chicago[8].
