Stefania Oryl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefania Oryl
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1925
Sobienie-Jeziory

Data śmierci

29 marca 2013

Posłanka VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej

Stefania Barbara Oryl z domu Mankiewicz[1] (ur. 18 listopada 1925 w Sobieniach-Jeziorach, zm. 29 marca 2013[2]) – polska nauczycielka, oligofrenopedagog, poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas okupacji była łączniczką Armii Krajowej na Podlasiu. Ukończyła liceum pedagogiczne w Leśnej Podlaskiej. W 1948 rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim (których nie ukończyła), równocześnie podejmując pracę w szkole specjalnej. Była dyrektorką Szkoły Podstawowej Specjalnej w Warszawie. W 1976 uzyskała mandat posła na Sejm PRL w okręgu Warszawa-Ochota z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadała w Komisji Kultury i Sztuki oraz w Komisji Oświaty i Wychowania.

Pochowana na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]