Stefano Dionisi
| Data i miejsce urodzenia |
1 października 1966 |
|---|---|
| Zawód |
aktor |
| Współmałżonek |
Annie Stewart |
| Lata aktywności |
od 1989 |
Stefano Dionisi (ur. 1 października 1966 w Rzymie) – amerykańsko-włoski aktor filmowy i telewizyjny[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu szkoły średniej, w 1985 roku pobierał lekcje aktorstwa w teatrze la Scaletta w Rzymie[2]. Po studiach, w późnych latach osiemdziesiątych przebywał w Nowym Jorku, a w latach 1987 i 1991 w Indiach.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Debiutował na szklanym ekranie w telefilmie Rose (1986) u boku Valerie Perrine[3]. W następnym roku pojawił się w serialu Ośmiornica 5 (La piovra 5 - Il cuore del problema, 1990), a na dużym ekranie w Sekret (Il segreto, 1990) obok Nastassji Kinski. Przełom w karierze nastąpił, gdy został zaangażowany do głównej roli Carla Broschiego zwanego Farinellim w opartym na biografii śpiewaka dramacie muzycznym Farinelli: ostatni kastrat (Farinelli: Il castrato, 1994), która przyniosła mu włoską nagrodę specjalną Davida di Donatello[4].
W brytyjskim telewizyjnym filmie biblijnym Józef w Egipcie (Joseph, 1995) z Benem Kingsleyem zagrał postać faraona. Znalazł się w obsadzie dramatu ...twierdzi Pereira (Sostiene Pereira, 1996)[5] wg powieści Antonio Tabucchiego u boku Marcello Mastroianniego, Daniela Auteuila i Joaquima de Almeidy.
W melodramacie Bigasa Luny Bambola (Bámbola, 1996)[6] z Anitą Ekberg wystąpił w roli Flavio, gejowskiego brata tytułowej bohaterki. W dramacie wojennym Francesco Rosiego Rozejm (La Tregua, 1997) z Johnem Turturro i Rade Šerbedžiją zagrał Daniele, ocalałego z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W dramacie wojennym Partyzant Johnny (Il partigiano Johnny, 2000) wcielił się w Johnny'ego, młodego studenta dezertera pod koniec II wojny światowej.
Na podstawie własnych doświadczeń w klinikach psychiatrycznych, w 2015 roku wydał książkę Oltre le porte dell'inferno[7].
Ma firmę produkcyjną, Rats Produzioni. W 1995 ożenił się z producentką filmową Annie Stewart[8], z którą ma córkę Milo (ur. 1997)[9]. Jednak doszło do rozwodu. Związał się z aktorką Barbarą Lerici[10] i zamieszkał na stałe w Rzymie.
Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 1986 | Quattro storie di donne: Rose (TV) | Stefano | Tomaso Sherman |
| 1990 | Sekret (Il segreto) | Carlo | Francesco Maselli |
| 1992 | Verso Sud | Eugenio | Pasquale Pozzessere |
| Sabato italiano | Ricky | Luciano Manuzzi | |
| 1993 | Mille bolle blu | Antonio | Leone Pompucci |
| La ribelle - Storia di Enza | Franchino | Aurelio Grimaldi | |
| 1994 | Farinelli: ostatni kastrat (Farinelli: Il castrato) | Farinelli (Carlo Broschi) | Gérard Corbiau |
| Ojciec i syn (Padre e figlio) | Gabriele | Pasquale Pozzessere | |
| 1995 | Józef w Egipcie (Joseph, TV) | Faraon | Roger Young |
| ...twierdzi Pereira (Sostiene Pereira) | Monteiro Rossi | Roberto Faenza | |
| 1996 | Bambola | Flavio | Bigas Luna |
| Tajemnica czarnoksiężnika (L'arcano incantatore) | Giacomo Vigetti | Pupi Avati | |
| 1997 | Rozejm (La tregua) | Daniele | Francesco Rosi |
| 1998 | Czysta kpina (L'albero delle pere) | Roberto | Francesca Archibugi |
| 1999 | Pieśń o miłości i śmierci (Ein Lied von Liebe und Tod) | András Aradi | Rolf Schübel |
| Dzieci wieku (I figli del secolo) | Pietro Pagello | Diane Kurys | |
| Utracona niewinność seksualna (The Loss of Sexual Innocence) | Luca | Mike Figgis | |
| 2000 | Il partigiano Johnny | Johnny | Guido Chiesa |
| 2001 | Bezsenność (Non ho sonno) | Giacomo Gallo | Dario Argento |
| 2002 | Ginostra | Giovanni Gigli | Manuel Pradal |
| 2004 | Ovunque sei | Leonardo | Michele Placido |
| 2005 | Raul - Diritto di uccidere | Raul | Andrea Bolognini |
| 2007 | Era mio fratello (TV) | Sante Palmisano/Sante Musso | Claudio Bonivento |
| Antonio Vivaldi, un prince à Venise | Antonio Vivaldi | Jean-Louis Guillermou | |
| 2008 | Il sangue dei vinti | Kurt | Michele Soavi |
| 2011 | L'amore fa male | Aldo | Mirca Viola |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefano Dionisi: La barca dei folli. Viaggio nei vicoli bui della mia mente. Collana Strade blu.Non fiction, Mondadori, Mediolan, 2015. ISBN 978-88-04-65647-0.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stefano Dionisi. Listal. [dostęp 2017-05-11]. (ang.).
- ↑ Stefano Dionisi biografia. Comingsoon.it. [dostęp 2017-05-14]. (wł.).
- ↑ Stefano Dionisi (Roma 01/10/1966). Trovacinema - La Repubblica. [dostęp 2017-05-11]. (wł.).
- ↑ Stefano Dionisi. MYmovies.it. [dostęp 2017-05-11]. (wł.).
- ↑ Sostiene Pereira (1995). MYmovies.it. [dostęp 2017-05-11]. (wł.).
- ↑ Bambola (1996). Turner Classic Movies. [dostęp 2017-05-11]. (ang.).
- ↑ Patrizia Simonetti (2015-03-10): Stefano Dionisi: “Ho scritto un libro per raccontare la mia esperienza nelle cliniche psichiatriche”. Listal. [dostęp 2017-05-11]. (ang.).
- ↑ Annie Stewart w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Stefano Dionisi. Biografie. ČSFD.cz. [dostęp 2017-05-11]. (cz.).
- ↑ Barbara Lerici w bazie IMDb (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stefano Dionisi w bazie IMDb (ang.)
- Stefano Dionisi w bazie Filmweb
- Stefano Dionisi w bazie Notable Names Database (ang.)