Stéphane Antiga

Stéphane Antiga
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1976 ; Suresnes
Wzrost	200 cm
Kariera seniorska
1994–1998	Paris UC
1998–2003	Paris Volley
2003–2004	Bre Banca Lannutti Cuneo
2004–2007	CV Pòrtol
2007–2011	PGE Skra Bełchatów
2011–2013	Delecta Bydgoszcz
2013–2014	PGE Skra Bełchatów
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2014–2016	Polska (mężczyźni)
2017–2018	Kanada (mężczyźni)
2017–2019	Onico Warszawa (mężczyźni)
2019–2024	KS DevelopRes Rzeszów (kobiety)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Liga Światowa
	Inne nagrody
	Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”
Trener Roku ;	2014
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Stéphane Antiga (ur. 3 lutego 1976 w Suresnes) – francuski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. W latach 2014–2016 selekcjoner reprezentacji Polski siatkarzy^[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zaczynał w 1994 roku w barwach akademickiego klubu sportowego Paris UC, z którego sekcji siatkówki powstał w 1998 roku klub Paris Volley. W barwach tych zespołów zdobył 7 tytułów mistrza Francji (1996–1998, 2000–2003), 4 Puchary Francji (1997, 1999, 2000, 2001), raz zwyciężył w europejskiej Lidze Mistrzów siatkarzy (2001)^[2], wywalczył Superpuchar Europy (2001)^[3] i Puchar Zdobywców Pucharów (2000)^[4].

W 2003 roku wyjechał do Włoch reprezentując barwy Bre Banca Lannutti Cuneo. W sezonie 2003/2004 osiągnął w barwach tego zespołu finał Pucharu Włoch, a w Serie A jego zespół odpadł w ćwierćfinałach play-off^[2]. Następnie przeniósł się do Hiszpanii, gdzie w latach 2004–2007 występował w zespole CV Pòrtol, gdzie w ciągu trzech sezonów zdobył dwa tytuły mistrza Hiszpanii (2006, 2007), dwa Puchary Hiszpanii (2005, 2006)^[2] i jeden Superpuchar (2005)^[5].

Od 2007 roku do końca kariery w 2014 roku występował w lidze polskiej. Był pierwszym wielkim siatkarzem z zagranicy, który trafił do polskiej ligi^[6]. Występy w lidze zaczynał w Skrze Bełchatów, gdzie cztery razy z rzędu zdobywał mistrzostwo Polski (2008–2011), dwa Puchary Polski (2009, 2011), dwukrotnie został klubowym wicemistrzem świata 2009, 2011 i dwukrotnie zdobył trzecie miejsce w Lidze Mistrzów siatkarzy (2008, 2010). W 2011 roku przeszedł do zespołu Delecta Bydgoszcz, gdzie występował przez dwa kolejne sezony. 26 kwietnia 2013 roku ponownie został siatkarzem Skry Bełchatów^[2].

27 kwietnia 2014 roku po meczu finałowym o mistrzostwo Polski z Asseco Resovią wygranym 3:0, który dał Skrze mistrzostwo Polski, Antiga zakończył karierę siatkarską^[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1998–2010 wystąpił w 306 meczach reprezentacji Francji. Był brązowym medalistą mistrzostw świata z 2002 roku i dwukrotnie wywalczył z tą reprezentacją wicemistrzostwo Europy w 2003 i 2009 roku. Zdobył też srebrny medal Ligi Światowej w 2006 roku. Z reprezentacją Francji uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie jego reprezentacja odpadła już w fazie grupowej. W kwietniu 2011 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery^[7].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

24 października 2013 roku został ogłoszony selekcjonerem reprezentacji Polski, funkcję zaczął pełnić w maju 2014 roku po zakończeniu kariery zawodniczej^[8]. 21 września 2014 w meczu finałowym po zwycięstwie nad reprezentacją Brazylii (3-1), odniósł swój pierwszy trenerski sukces i zdobył wraz z reprezentacją Polski mistrzostwo świata^[9].

10 stycznia 2015 roku Stephane Antiga i Łukasz Kruczek zostali zwycięzcami 80. Plebiscytu Przeglądu Sportowego i Telewizji Polskiej w kategorii trener roku 2014^[10].

30 marca 2015 roku otrzymał statuetkę Wiktora 2014 w kategorii „Odkrycie Roku”^[11].

10 października 2016 roku Polski Związek Piłki Siatkowej ogłosił rozwiązanie kontraktu trenerskiego z Francuzem^[12].

Kilka miesięcy później, 14 grudnia 2016 roku ogłoszono Antigę selekcjonerem reprezentacji Kanady, pracę rozpoczął od 1 maja następnego roku^[13]. W pierwszym sezonie pracy podopieczni trenera zdobyli brązowy medal Ligi Światowej. Na początku października 2018 roku szkoleniowiec, z przyczyn osobistych, zrezygnował z posady^[14].

Od 16 maja 2019 jest trenerem żeńskiego klubu Developres Rzeszów. 8 lutego 2022 klub ogłosił^[15], że przedłużono umowę z Antigą o kolejne 2 lata. W grudniu 2023 poinformowano, że po sezonie 2023/2024 Francuz odejdzie z zespołu^[16].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodnik[edytuj | edytuj kod]

klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub	Osiągnięcie	Trofeum	Rok
Paris UC	Mistrzostwo Francji		1996, 1997, 1998 1995
	Puchar Francji		1997
	Liga Mistrzów		1998
Paris Volley	Puchar Francji		1999, 2000, 2001
	Mistrzostwo Francji		2000, 2001, 2002, 2003 1999
	Puchar Europy Zdobywców Pucharów		2000
	Liga Mistrzów		2001
	Superpuchar Europy		2001
CV Pòrtol	Puchar Hiszpanii		2005, 2006
	Puchar CEV		2005
	Mistrzostwo Hiszpanii		2006, 2007 2005
	Superpuchar Hiszpanii		2005
	Puchar Top Teams		2006
PGE Skra Bełchatów	Liga Mistrzów		2008, 2010
	Mistrzostwo Polski		2008, 2009, 2010, 2011, 2014
	Puchar Polski		2009, 2011
	Klubowe Mistrzostwa Świata		2009, 2010

reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcie	Trofeum	Rok
Mistrzostwa Świata		2002
Mistrzostwa Europy		2003, 2009
Liga Światowa		2006

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

2001: MVP Ligi Mistrzów
2005: Najlepszy przyjmujący Pucharu CEV
2009: MVP fazy zasadniczej PlusLigi w sezonie 2008/2009
2009: Najlepszy przyjmujący Mistrzostw Europy w Turcji
2013: MVP fazy zasadniczej PlusLigi w sezonie 2012/2013

Jako trener[edytuj | edytuj kod]

klubowe[edytuj | edytuj kod]

mężczyźni

Klub	Osiągnięcie	Trofeum	Rok
Onico Warszawa	Mistrzostwa Polski		2019

kobiety

Klub	Osiągnięcie	Trofeum	Rok
KS DevelopRes Rzeszów	Mistrzostwa Polski		2020, 2021, 2022^[17], 2023^[18]
KS DevelopRes Rzeszów	Superpuchar Polski		2021, 2022

reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja	Osiągnięcie	Trofeum	Rok
Polska	Mistrzostwa Świata		2014
Polska	Puchar Świata		2015
Kanada	Liga Światowa		2017
Kanada	Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów		2017

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

27 października 2014 roku za wybitne zasługi dla rozwoju polskiego sportu, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[19].

10 grudnia 2014 roku otrzymał z rąk Ambasadora Republiki Francuskiej w RP Pierre Buhlera Złoty medal za zasługi dla Sportu i Młodzieży (Médaille d'or de la jeunesse, des sports et de l’engagement associatif)^[20]^[21], będący najwyższym francuskim odznaczeniem sportowym.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma syna Timote’a oraz córkę Manoline^[22].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Mecze reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn prowadzonej przez Stéphane'a Antigę

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Stephane Antiga nie jest już trenerem reprezentacji Polski siatkarzy - Sport [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Iwona Gąsior: Stephane Antiga – ikona francuskiej siatkówki. plusliga.pl. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).
↑ Bartosz Wencław: Stephane Antiga oficjalnie objął reprezentację Polski siatkarzy. siatka.org. [dostęp 2013-10-24]. (pol.).
↑ Paweł Hochstim: Francuz, który poprowadzi Polaków do złotego medalu?. lodz.naszemiasto.pl, 2014-09-11. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).
↑ Bianka Sawoniuk, Tomasz Tadrała: Stephane Antiga przedłużył kontrakt ze Skrą. siatka.org. [dostęp 2008-09-28]. (pol.).
↑ Stephane Antiga. skra.pl. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-12)]. (pol.).
↑ Stephane Antiga zakończył karierę reprezentacyjną
↑ Stephan Antiga selekcjonerem reprezentacji Polski mężczyzn. pzps.pl, 2013-10-24. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
↑ Polska drugim gospodarzem – zdobywcą złota MŚ. FIVB. [dostęp 2014-09-22]. (pol.).
↑ Plebiscyt „PS” i TVP: Antiga i Kruczek Trenerami Roku. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-01-26].
↑ Stephane Antiga i Mariusz Wlazły laureatami Wiktorów 2014. pzps.pl, 2015-03-31. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)]. (pol.).
↑ PawełP. Hochstim PawełP., Stephane Antiga odchodzi z reprezentacji Polski, „Dzienniklodzki.pl” [dostęp 2018-10-04] (pol.).
↑ Stephane Antiga został trenerem reprezentacji Kanady, „Onet Sport”, 14 grudnia 2016 [dostęp 2018-10-04] (pol.).
↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Stephane Antiga zrezygnował z prowadzenia reprezentacji Kanady - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 3 października 2018 [dostęp 2018-10-04] (pol.).
↑ Antiga na dłużej w Developresie! [online], www.developres.rzeszow.pl [dostęp 2022-02-08] (pol.).
↑ AntoniA. Piotrowski AntoniA., To będzie ostatni sezon Antigi w Rzeszowie [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis, 11 grudnia 2023 [dostęp 2024-02-24] (pol.).
↑ Grupa Azoty Chemik Police mistrzem Polski. tauronliga.pl. (pol.).
↑ TL: Siatkarki ŁKS-u mistrzyniami Polski. siatka.org. (pol.).
↑ M.P. z 2015 r. poz. 14
↑ Entraîneurs français mis à l’honneur. ambafrance-pl.org. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (fr.).
↑ Odznaczenia dla francuskich trenerów reprezentacji Polski. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
↑ Stéphane Antiga. Oficjalna strona PGE Skry Bełchatów. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-30)]. (pol.).

[1] Stephane Antiga nie jest już trenerem reprezentacji Polski siatkarzy - Sport [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).

[PlusLiga-2] Iwona Gąsior: Stephane Antiga – ikona francuskiej siatkówki. plusliga.pl. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).

[3] Bartosz Wencław: Stephane Antiga oficjalnie objął reprezentację Polski siatkarzy. siatka.org. [dostęp 2013-10-24]. (pol.).

[4] Paweł Hochstim: Francuz, który poprowadzi Polaków do złotego medalu?. lodz.naszemiasto.pl, 2014-09-11. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).

[5] Bianka Sawoniuk, Tomasz Tadrała: Stephane Antiga przedłużył kontrakt ze Skrą. siatka.org. [dostęp 2008-09-28]. (pol.).

[6] Stephane Antiga. skra.pl. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-12)]. (pol.).

[7] Stephane Antiga zakończył karierę reprezentacyjną

[8] Stephan Antiga selekcjonerem reprezentacji Polski mężczyzn. pzps.pl, 2013-10-24. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).

[FIVB-9] Polska drugim gospodarzem – zdobywcą złota MŚ. FIVB. [dostęp 2014-09-22]. (pol.).

[10] Plebiscyt „PS” i TVP: Antiga i Kruczek Trenerami Roku. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-01-26].

[11] Stephane Antiga i Mariusz Wlazły laureatami Wiktorów 2014. pzps.pl, 2015-03-31. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)]. (pol.).

[12] PawełP. Hochstim PawełP., Stephane Antiga odchodzi z reprezentacji Polski, „Dzienniklodzki.pl” [dostęp 2018-10-04] (pol.).

[13] Stephane Antiga został trenerem reprezentacji Kanady, „Onet Sport”, 14 grudnia 2016 [dostęp 2018-10-04] (pol.).

[14] Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Stephane Antiga zrezygnował z prowadzenia reprezentacji Kanady - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 3 października 2018 [dostęp 2018-10-04] (pol.).

[15] Antiga na dłużej w Developresie! [online], www.developres.rzeszow.pl [dostęp 2022-02-08] (pol.).

[16] AntoniA. Piotrowski AntoniA., To będzie ostatni sezon Antigi w Rzeszowie [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis, 11 grudnia 2023 [dostęp 2024-02-24] (pol.).

[17] Grupa Azoty Chemik Police mistrzem Polski. tauronliga.pl. (pol.).

[18] TL: Siatkarki ŁKS-u mistrzyniami Polski. siatka.org. (pol.).

[19] M.P. z 2015 r. poz. 14

[20] Entraîneurs français mis à l’honneur. ambafrance-pl.org. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (fr.).

[21] Odznaczenia dla francuskich trenerów reprezentacji Polski. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).

[22] Stéphane Antiga. Oficjalna strona PGE Skry Bełchatów. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-30)]. (pol.).

[bd-23] Brak danych

[nd-24] Sezon zakończono przed czasem z powodu COVID-19

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[A]

[B]