Stephen Barclay
 Stephen Barclay (2020) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 maja 1972 |
|---|---|
| Minister zdrowia Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 7 lipca 2022 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Kanclerz Księstwa Lancaster | |
| Okres |
od 15 września 2021 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Naczelny sekretarz skarbu | |
| Okres |
od 13 lutego 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister ds. wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej | |
| Okres |
od 16 listopada 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Stephen Barclay (ur. 3 maja 1972 w Lytham St Anne’s) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej. W latach 2018–2020 minister ds. wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, następnie w latach 2020–2022 naczelny sekretarz skarbu. Od 2022 roku minister zdrowia w drugim gabinecie Borisa Johnsona.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie i praca zawodowa[1][edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do szkoły Lancashire, następnie wstąpił do Armii Angielskiej. Uczęszczał do centrum szkolenia oficerów Royal Military Academy Sandhurst. Studiował w Peterhouse następnie na The University of Law w Chester. W 1998 roku uzyskał uprawnienia radcy prawnego. Po uzyskaniu uprawnień rozpoczął pracę w firmie ubezpieczeniowej Axa Insurance, jako organ nadzoru dla Financial Services Authority, a także jako dyrektor ds. Regulacyjnych, a następnie jako szef ds. Przeciwdziałania praniu pieniędzy i sankcjom w Barclays Retail Bank.
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
Wczesna działalność[edytuj | edytuj kod]
W 1994 roku wstąpił do Partii Konserwatywnej. Dwukrotnie bez powodzenia kandydował do Izby Gmin. W 2007 roku Barclay przejął rolę organizatora kolacji politycznej.
Izba Gmin[edytuj | edytuj kod]
W wyborach parlamentarnych w 2010 roku kandydował do Izby Gmin, uzyskał mandat parlamentarny. Został członkiem Komisji Rachunków Publicznych, która bada wydatki rządowe. Zarząd partii nazwał go jednym z mniejszości lojalnych konserwatywnych deputowanych, którzy nie głosowali przeciwko rządowi w jakichkolwiek merytorycznych rebeliach. W wyborach parlamentarnych w 2015 roku Raab zachował miejsce w Izbie Gmin. W wyborach parlamentarnych w 2017 roku Raab został ponownie wybrany do Izby parlamentarnej.
Rząd[edytuj | edytuj kod]
14 czerwca 2017 został powołany na stanowisko sekretarza ekonomicznego w Ministerstwie Skarbu Anglii. Pełnił ten urząd 9 stycznia 2018 roku, tego samego dnia został powołany na stanowisko wiceministra w Ministerstwie Zdrowia Anglii. 16 listopada 2018 przestał pełnić te funkcje. 16 listopada 2018 po rezygnacji Dominica Raaba, Barclay został powołany na stanowisko Ministra ds. wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Utrzymał to stanowisko w gabinecie Borisa Johansona. 31 stycznia 2020 po wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej Barclay przestał pełnić funkcje Ministra ds. wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. 13 lutego 2020 został powołany na stanowisko naczelnego sekretarza skarbu. 7 lipca 2022 roku rozpoczął pełnienie funkcji ministra zdrowia Wielkiej Brytanii[2]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Barclay i jego żona Karen mają syna i dwie córki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ About Steve [online], Steve Barclay [dostęp 2019-11-02] (ang.).
- ↑ Gareth Iacobucci, Steve Barclay is named England’s new health secretary after Javid quits, „British Medical Journal”, 378, 2022, o1669, DOI: 10.1136/bmj.o1669, ISSN 1756-1833, PMID: 35793820 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
.jpg)