Stewarcja chińska

Stewarcja chińska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	wrzosowce
Rodzina	herbatowate
Rodzaj	stewarcja
Gatunek	stewarcja chińska
	Nazwa systematyczna
	Stewartia sinensis Rehder & E.H.Wilson; C.S.Sargent, Pl. Wilson. 2: 395 (1915)
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stewarcja chińska (Stewartia sinensis) – gatunek rośliny z rodziny herbatowatych (Theaceae), występująca we wschodniej części centralnych Chin w prowincjach Anhui, Hubei, Jiangxi, Syczuan, Zhejiang^[5]. Rośnie tam w cieplejszych, niższych i zalesionych położeniach górskich (850 – 1450 m).

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Małe drzewko albo duży krzew, trochę mniejszych rozmiarów niż stewarcja kameliowata. Osiąga wysokość do 9 m^[6].
Pień: Korowina podobna do kory stewarcji kameliowatej, mniej ozdobna i łuszcząca się. Stewarcja chińska jest najczęściej wielopniowa.
Liście: Sezonowe, jajowate o ostrych końcach, całobrzegie lub lekko karbowane i ciemnozielone. Przebarwiają się na kolor żółty, czerwony, a nawet purpurowy.
Kwiaty: Miseczkowate, wyrastające pojedynczo, średniej wielkości (4 – 5 cm), barwy białej lub kremowej. Nitki pręcikowe żółto-zielone. Pręciki brązowe. Kwitnienie jest długie i zaczyna się dosyć późno (sierpień).
Owoce: Drewniejące, pięciokanciaste torebki.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna sadzona jako soliter lub w grupach razem z różanecznikami, które mają podobne wymagania glebowe. Ma takie same wymagania jak stewarcja kameliowata. Jest od niej mniej mrozoodporna, w Polsce bez szkody przetrzymuje mrozy do – 25 °C^[6]. Polecana szczególnie dla województw zachodnich, ale może być uprawiana w chłodniejszych rejonach kraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).
↑ Stewartia sinensis Rehder & E.H.Wilson, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-25] .
↑ Stewartia sinensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
↑ ^a ^b GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-12] (ang.).

[powo-3] Stewartia sinensis Rehder & E.H.Wilson, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-25] .

[iucn-4] Stewartia sinensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[grin-5] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].

[E-6] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]