Sthitapradźńa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sthitapradźńa (umocniony w mądrości) – sanskrycki termin z filozofii indyjskiej, używany w pismach wedanty, w tym przez Śankarę, jako jedno z określeń osoby wyzwolonej. Sthitapradźńa to aspirant, który całkowicie usunął awidję (niewiedzę) i jest już stały oraz pewny w wiedzy: "jestem Brahmanem".

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Pradźńa

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006, s. 153. ISBN 83-7081-710-6.