Stine Brun Kjeldås

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Stine Brun Kjeldaas)
Stine Brun Kjeldås
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1975
Oslo

Klub

Kongsberg IF

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

16.02 1997, Kanbayashi (1. miejsce - halfpipe)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Nagano 1998 Halfpipe
Mistrzostwa świata
srebro Madonna di Campiglio 2001 Halfpipe
Puchar Świata (Halfpipe)
2. miejsce
2000/2001
3. miejsce
1997/1998
Zakończenie kariery: 2004 r.

Stine Brun Kjeldås (ur. 23 kwietnia 1975 w Oslo) – norweska snowboardzistka, srebrna medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 16 lutego 1997 roku w Kanbayashi, wygrywając rywalizację w halfpipe'ie. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko wywalczyła pierwsze pucharowe punkty, ale od razu zwyciężyła. W zawodach tych wyprzedziła Austriaczkę Nicolę Pederzolli i Tricię Byrnes z USA. Łącznie 10 razy stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym jeszcze cztery zwycięstwa: 7 stycznia 1998 roku w Sankt Moritz, 18 listopada 2000 roku w Tignes, 10 grudnia 2000 roku w Whistler oraz 17 grudnia 2000 roku w Mont-Sainte-Anne triumfowała w halfpipe’ie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1997/1998, kiedy to zajęła 20. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji halfpipe’a była trzecia. Ponadto w sezonie 2000/2001 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji halfpipe’a, ulegając tylko Niemce Sabine Wehr-Hasler.

W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano, zdobywając srebrny medal. Rozdzieliła tam Niemkę Nicolę Thost i Shannon Dunn z USA. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City była trzynasta w tej samej konkurencji. W międzyczasie zdobyła też srebrny medal podczas mistrzostw świata w Madonna di Campiglio w 2001 roku, plasując się między Francuzką Doriane Vidal i Sari Grönholm z Finlandii. Była też trzynasta na mistrzostwach świata w San Candido w 1997 roku.

W 2004 r. zakończyła karierę.

Jej partnerką jest była holenderska snowboardzistka, Cheryl Maas.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
2. 12 lutego 1998 Japonia Nagano Halfpipe Niemcy Nicola Thost
13. 10 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Halfpipe Stany Zjednoczone Kelly Clark

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
13. 24 stycznia 1997 Włochy San Candido Halfpipe Szwajcaria Anita Schwaller
2. 27 stycznia 2001 Włochy Madonna di Campiglio Halfpipe Francja Doriane Vidal

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Japonia Kanbayashi16 lutego 1997 (halfpipe) - 1. miejsce
  2. Francja Tignes16 listopada 1997 (halfpipe) - 3. miejsce
  3. Kanada Whistler13 grudnia 1997 (halfpipe) - 3. miejsce
  4. Szwajcaria Sankt Moritz6 stycznia 1998 (halfpipe) - 2. miejsce
  5. Szwajcaria Sankt Moritz7 stycznia 1998 (halfpipe) - 1. miejsce
  6. Francja Tignes18 listopada 2000 (halfpipe) - 1. miejsce
  7. Kanada Whistler10 grudnia 2000 (halfpipe) - 1. miejsce
  8. Kanada Mont-Sainte-Anne17 grudnia 2000 (halfpipe) - 1. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Park City1 marca 2001 (halfpipe) - 2. miejsce
  10. Szwecja Tandådalen7 grudnia 2002 (halfpipe) - 2. miejsce
  • W sumie 5 zwycięstw, 3 drugie i 2 trzecie miejsca.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]