Stożkówka wąskorozwierkowa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
stożkówka wąskorozwierkowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Conocybe arrhenii (Fr.) Kits van Wav. Persoonia 6(1): 147 (1970) | |
Stożkówka wąskorozwierkowa (Conocybe arrhenii (Fr.) Kits van Wav.) – gatunek grzybów z rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Conocybe, Bolbitiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1838 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus arrhenii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Kits van Waveren w 1970 r[1].
- Agaricus arrhenii Fr. 1838
- Agaricus mesodactylius L. 1753
- Conocybe arrhenii (Fr.) Kits van Wav. 1970 var. arrhenii
- Conocybe arrhenii var. squamosipes A. Ortega & Esteve-Rav. 1998
- Pholiota arrhenii (Fr.) S. Imai, 1938
- Pholiotina arrhenii (Fr.) Singer 1973
- Pholiotina arrhenii (Fr.) Singer 1973 ar. arrhenii
- Pholiotina arrhenii var. filarioides Hauskn. & Krisai 2010
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica do 3 cm. Kształt początkowo dzwonkowaty, potem wypukły, w końcu płaski. Jest higrofaniczny; podczas suchej pogody jest bladopomarańczowy, podczas wilgotnej ciemnobrązowy do czerwonobrązowego. Brzeg jaśniejszy i karbowany z prześwitującymi blaszkami[4].
Wolne, niezbyt gęste, początkowo jasnobrązowe (ochrowe), potem rdzawe. Nie osiągają takiej żywości barw, jak inne gatunki stożkówek[5].
Wysokość 1,5–7 cm, grubość do 3 mm, cylindryczny, przy podstawie nieco bulwiasty. Pierścień błoniasty, białawy, prążkowany[4]. Powierzchnia tej samej barwy co kapelusz, ale gęsto pokryta białymi kosmkami[5].
O barwie podobnej do kapelusza, praktycznie bez zapachu i bez smaku[5].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników żółty lub ochrowy., Zarodniki o rozmiarach 7–8(–9) × 4–4,5 μm, z porą rostkową o średnicy do 1 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Stożkówka wąskorozwierkowa występuje w niektórych krajach Europy. Poza Europą podano jej stanowiska w prowincji Québec w Kanadzie i w Japonii[6]. W Polsce rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane[3]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[7].
Saprotrof. Rośnie w lasach, wśród mchów i traw, czasami także na spróchniałych pniakach. W Polsce pojawia się głównie od maja do lipca[3]. Występuje w małych grupkach, jest światłolubna[5].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Odróżnienie tego gatunku od kilku podobnych stożkówek jest niemożliwe bez mikroskopu. Bardzo podobne morfologicznie są m.in.:
- stożkówka wiosenna (Conocybe aparos) pojawiająca się wiosną,
- stożkówka wysmukła (Conocybe blattaria). Jej cheilocystydy nie są cylindryczne[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-11-16]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-12-15]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
- ↑ a b c d e Fungipedia. Conocybe arrhenii. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Aktualne stanowiska stożkówki wąskorozwierkowej w Polsce. [dostęp 2017-12-15].