53°05′23″N 16°37′46″E/53,089722 16,629444Stobno (wieś w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim)
| Artykuł |
53°5′23″N 16°37′46″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°6'N, 16°36'E, 53°5'26.02"N, 16°37'50.95"E |
| - błąd |
20507 m |
| Odległość |
4 m |
| wieś | |
 Kościół w Stobnie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
540 |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
64-905[1] |
| Tablice rejestracyjne |
PCT |
| SIMC |
0530554 |
Położenie na mapie gminy Trzcianka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego  | |
| 53°05′23″N 16°37′46″E/53,089722 16,629444
| |
Stobno (niem. Stöwen) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Trzcianka[2].
Stobno leży 13 km na północny wschód od Trzcianki, przy drodze wojewódzkiej nr 180, nad Strugą Stobnieńską.
Wieś królewska należała do starostwa ujskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[3].
W dwudziestoleciu międzywojennym archeolodzy odkryli w Stobnie ślady pierwszych zbiorowisk ludzkich z okresu młodszej epoki kamiennej.
Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1418 r. Wieś Stobno powstała około 1597 r.[4], a ponowna lokacja nastąpiła dzięki przywilejowi starosty Stanisława Górki. W 1692 roku wieś zamieszkiwało czterech budników, działał też folusz. Wieś stanowiła własność królewską w starostwie ujsko-pilskim aż do 1772 r. Po I rozbiorze trafiła w granice Królestwa Prus.
W latach 1926-1927 został zbudowany w stylu eklektycznym kościół pw. św. Franciszka z Asyżu, jako filia kościoła parafialnego w Pile.
Ludność niemiecka opuściła Stobno w 1945 r., a zastąpili ją Polacy, w większości z Kresów Wschodnich oraz Łemkowie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.
We wsi znajduje się przedszkole, szkoła podstawowa, remiza OSP, jak również Ośrodek Hipoterapii i Rehabilitacji dla Dzieci Niepełnosprawnych "Stecrom".
Do zabytków Stobna należą[5]:
- stopień wodny „Nowe nr 12”, na rzece Noteć
- urządzenia hydrotechniczne z 1896 r.
- dom z końca XIX w.
- budynek mieszkalno-gospodarczy z końca XIX w.
- schron bojowy z 1938 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1224 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 242.
- ↑ Historia parafii Stobno pw. św. Franciszka z Asyżu. [dostęp 2010-12-19].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023 [dostęp 2010-12-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Małgorzata Linettej, Andrzej Świątek: Trzcianka. Miasto i gmina.. Poznań: Oficyna Wydawnicza GŁOS WIELKOPOLSKI, 2002, s. 42-43. ISBN 83-88965-26-3.
- Piotr Maluśkiewicz: Trzcianka i okolice. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, s. 36. ISBN 83-03-02947-9.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
