Stoki (rejon lidzki)
Na mapach: 
53°40′43″N 25°19′47″E/53,678611 25,329722
53°40′43″N 25°19′47″E/53,678611 25,329722
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231314 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°40′43″N 25°19′47″E/53,678611 25,329722
| |
Stoki (biał. Стокі, Stoki; ros. Стоки, Stoki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Bielica.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. dwa folwarki: Stoki i Stoki Małe. Położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim. Należały wówczas do książąt Wittgensteinów.
W dwudziestoleciu międzywojennym kolonia leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Bielica[1]. W 1921 miejscowość liczyła 86 mieszkańców, zamieszkałych w 14 budynkach, w tym 46 Białorusinów i 40 Polaków. 46 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 40 rzymskokatolickiego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stoki (1), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 358.