Stopa okopowa
.jpg) Przypadek stopy okopowej (I wojna światowa) | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Stopa okopowa – określenie zespołu objawów dotyczących puchnięcia oraz odmrożenia stóp, szczególnie u żołnierzy, spowodowana długotrwałym uciskiem stóp przez buty oraz długotrwałą ekspozycją na obniżoną temperaturę bądź wilgotne lub mokre środowisko.
W okresie II wojny światowej bagatelizowana i często uznawana za samookaleczenie, za które groził sąd wojenny. Bardzo poważna w skutkach, grożąca zakażeniem i amputacją stopa okopowa podczas inwazji Aliantów we Francji wyłączyła z walki więcej żołnierzy niż niemieckie armaty 88 mm, moździerze i karabiny maszynowe. Zimą 1944–1945 trzeba było z tego powodu wycofać z linii frontu blisko czterdzieści pięć tysięcy żołnierzy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stephen Ambrose: Obywatele w mundurach. Warszawa: Magnum, 2004.