Stopa płasko-koślawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stopa płasko-koślawa (łac. pes plano-valgus) – typowe schorzenie statyczne, rozwijające się na tle nieproporcjonalności masy ciała do wytrzymałości aparatu mięśniowo-więzadłowego kończyn dolnych. Istotę wykształconej wady stanowi brak prawidłowego wysklepienia podeszwy, nawrócenie stopy (pronatio) i odwiedzenie w stawie Choparta.

W zależności od nasilenia zmian wyróżniamy cztery stopnie tego schorzenia:

  • niedomoga mięśniowo-więzadłowa stopy
  • stopa płaska wiotka
  • stopa płaska przykurczona
  • stopa kostnie zesztywniała.