Kukułka (roślina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Stoplamek)
Kukułka
Ilustracja
Kukułka szerokolistna
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

storczykowate

Podrodzina

storczykowe

Rodzaj

kukułka

Nazwa systematyczna
Dactylorhiza Neck. ex Nevski
Trudy Bot. Inst. Akad. Nauk SSSR, Ser. 1, Fl. Sist. Vyss Rast. 4: 332. 1937
Typ nomenklatoryczny

Dactylorhiza umbrosa (Kar. & Kir.) Nevski.[3]

Synonimy

Coeloglossum Hartm.
× Dactyloglossum P.F.Hunt & Summerh.
Dactylorchis (Klinge) Verm.
Dactylorrhiza Neck.
Diplorrhiza Ehrh.
Entaticus Gray
Satorkis Thouars
Satyrium L.
Streptogyne Rchb.f.[4]

Kukułka bzowa

Kukułka, stoplamek, storczyk (Dactylorhiza Neck. ex Nevski) – rodzaj bylin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od 28 gatunków zbiorowych[5] do około 75 drobnych gatunków[6][7]. Klasyfikacja w obrębie rodzaju jest bardzo problematyczna – rośliny te są bardzo zmienne i łatwo się krzyżują – w różnych ujęciach poszczególne taksony opisywane są w randze odrębnych gatunków, podgatunków lub odmian[7]. Zasięg rodzaju obejmuje głównie strefę borealną i umiarkowaną półkuli północnej[5][8]. W Polsce w zależności od ujęcia występuje od ok. 8 do 15 gatunków[9].

Znaczenie użytkowe mają bulwy korzeniowe spożywane i przygotowywane w postaci napoju jako salep. Niektóre gatunki są też uprawiane jako rośliny ozdobne[10].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Kukułka plamista
Kukułka krwista

Rodzaj ma rozległy zasięg na półkuli północnej, ale większość gatunków występuje w strefie borealnej i umiarkowanej Eurazji. Jeden gatunek – ozorka zielona Dactylorhiza viridis ma zasięg okołobiegunowy. Poza nim w Ameryce Północnej rośnie na Alasce i Aleutach przechodzący z Azji D. aristata[7][6] oraz introdukowana z Eurazji kukułka szerokolistna Dactylorhiza majalis[6]. W Europie, w zależności od ujęcia, rośnie od 13[10] do 30 gatunków[11].

Gatunki występujące w Polsce[9][4]

Pierwsza nazwa naukowa w ujęciu listy roślin naczyniowych Polski[9], druga według The Plants of the World (jeśli jest odmienna)[5]

Gatunki o problematycznym statusie w Polsce[9][4]
  • kukułka karkonoska Dactylorhiza psychrophila (Schltr.) Holub ex SoóD. maculata subsp. fuchsii (Druce) Hyl.
  • kukułka lapońska Dactylorhiza lapponica (Laest. ex Hartm.) SoóD. majalis subsp. lapponica (Laest. ex Hartm.) H.Sund.
  • kukułka Russowa Dactylorhiza russowii (Klinge) Holub
  • kukułka sercowata Dactylorhiza cordigera (Fr.) SoóD. majalis subsp. cordigera (Fr.) H.Sund.
  • kukułka Traunsteinera Dactylorhiza traunsteineri (Saut.) SoóD. majalis subsp. lapponica (Laest. ex Hartm.) H.Sund.
  • kukułka zaniedbana Dactylorhiza praetermissa (Druce) SoóD. majalis subsp. praetermissa (Druce) D.M.Moore & Soó

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pęd
Do 50 cm wysokości pęd wyrastający z palczasto podzielonej bulwy.
Liście
Osadzone skrętolegle na łodydze, lancetowate (od wąskolancetowatych do niemal jajowatych), najczęściej pokryte ciemnofioletowymi plamami.
Kwiaty
Zebrane w kształtny, gęsty kłos osadzony na szczycie łodygi. Warżka kwiatu szeroka o ciemniejszych wzorach skierowana w dół, opatrzona ostrogą. Niektóre gatunki tego rodzaju wykształciły kwiaty o specyficznych kolorach i kształtach lub zapachach, przywabiających owady. Kwiaty nie zawierają nektaru.
Owoce
Torebka z dużą ilością bardzo drobnych nasion, rozsiewanych przez wiatr.
Korzeń
W postaci dwudzielnej, palczastej bulwy.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Jeden z rodzajów podplemienia Orchidinae w plemieniu Orchideae w obrębie podrodziny storczykowych (Orchideae) z rodziny storczykowatych (Orchidaceae)[12][13][14].

Zaliczane tu gatunki w latach 30.–40. XX wieku włączane były do rodzaju storczyk Orchis[7], jednak późniejsze analizy wykazały, że najbliższym (siostrzanym) krewnym rodzaju Dactylorhiza jest gółka Gymnadenia. Oba te rodzaje łączone są w podplemię Dactylorhizinae[15]. W obrębie Dactylorhiza zagnieżdżony jest, wyróżniany dawniej jako odrębny, monotypowy rodzaj ozorka Coeloglossum gatunek Dactylorhiza viridis. Tworzy on klad bazalny w obrębie rodzaju wraz z siostrzanym gatunkiem Dactylorhiza iberica[15].

Wykaz gatunków w ujęciu The Plants of the World[5][4]

Zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Przynajmniej część gatunków występowała często i licznie w Polsce jeszcze do połowy XX wieku. Przekształcanie użytków zielonych związane z ich osuszaniem, nawożeniem i obsiewaniem spowodowało znaczne zmniejszenie liczby stanowisk. Obecnie wszystkie gatunki kukułek występujące w Polsce objęte są ochroną gatunkową. Ze względu na zagrożenie wyginięciem niektóre gatunki wpisane są do Polskiej czerwonej księgi roślin. Z powodu zagrożenia storczyków pozyskaniem ze stanowisk naturalnych i przenoszeniem do uprawy, wszystkie gatunki wpisane zostały do załącznika II Konwencji CITES. Obrót handlowy nimi podlega ograniczeniom.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-08-03] (ang.).
  3. Dactylorhiza. Tropicos.org. [dostęp 2015-12-13].
  4. a b c d Dactylorhiza. [w:] The World Checklist of Vascular Plants [on-line]. Catalogue of Life Checklist. [dostęp 2023-05-01].
  5. a b c d Dactylorhiza Neck. ex Nevski. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-28].
  6. a b c Charles J. Sheviak, Paul M. Catling, Susan J. Meades & Richard M. Bateman: Dactylorhiza Necker ex Nevski. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-06-28].
  7. a b c d Anne and Simon Harrap: Orchids of Britain and Ireland. London: A&C Black Publishers Ltd, 2009, s. 273-275. ISBN 978-1-408-10571-9.
  8. Xinqi Chen, Stephan W. Gale & Phillip J. Cribb: Dactylorhiza Necker ex Nevski. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-06-28].
  9. a b c d Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 68, ISBN 978-83-62975-45-7.
  10. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 273, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  11. Helmut Baumann, Siegfried Künkele, Richard Lorenz: Storczyki Europy i obszarów sąsiednich. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2010, s. 206. ISBN 978-83-7073-698-9.
  12. Florida Museum of Natural History: Orchid Tree: a phylogeny of epiphytes (mostly) on the tree of life. [dostęp 2010-08-03]. (ang.).
  13. Genus Dactylorhiza Neck. ex Nevski. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. USDA. [dostęp 2022-06-29].
  14. Dactylorhiza. National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2023-05-01].
  15. a b Richard M. Bateman, Alexander R. M. Murphy, Peter M. Hollingsworth, Michelle L. Hart, Ian Denholm, Paula J. Rudall. Molecular and morphological phylogenetics of the digitate-tubered clade within subtribe Orchidinae s.s. (Orchidaceae: Orchideae). „Kew Bulletin”. 73, 2018.