Stosunek analny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ilustracja miejsc analno-genitalnych mężczyzny i kobiety podczas stosunku analnego
Przykładowa ilustracja stosunku analnego dwóch mężczyzn w pozycji misjonarskiej

Stosunek analny, stosunek doodbytniczy[1] (ang. anal sex, od łac. anus „odbyt”) – stosunek płciowy polegający na wprowadzaniu prącia w stanie wzwodu do odbytu partnerki lub partnera. Stosunek może także przebiegać z wykorzystaniem wibratora lub atrapy prącia, jak również z użyciem palców, języka czy dłoni. Stosunek analny bywa uprawiany zarówno przez pary homoseksualne jak i heteroseksualne.

Seks analny jest znany ludzkości już od czasów starożytnych[2]. Uważa się, że ten rodzaj zbliżenia wymyślili mieszkańcy Peloponezu[2]. Taką formę aktywności seksualnej nazywa się także miłością grecką[2].

Atrakcyjność[edytuj | edytuj kod]

Okolice odbytu są silnie unerwione i u niektórych osób stanowią wręcz najwrażliwszą strefę erogenną. U mężczyzn stymulacja oprócz podrażniania zakończeń nerwowych odbytu wiąże się także z masażem prostaty, u kobiet doznania zwiększa podrażnianie ścian pochwy.

Rozpowszechnienie[edytuj | edytuj kod]

Według opublikowanych w 2006 statystyk dotyczących Stanów Zjednoczonych, 38,2% mężczyzn w wieku od 20 do 39 lat, oraz 32,6% kobiet w wieku od 18 do 44 lat uprawia heteroseksualne stosunki analne. Dane te pokazują wyraźny wzrost zainteresowania tą formą współżycia, ponieważ w roku 1992 jedynie 25,6% mężczyzn w wieku od 18 do 59 lat oraz 20,4% kobiet w takiej samej grupie wiekowej angażowało się w stosunki analne[3].

Według badań Zbigniewa Izdebskiego, w Polsce w 2008 roku stosunki analne uprawiało 18% badanych, w porównaniu do 6% w 1992[4]. Stosunek analny jest jedną z najpopularniejszych form stosunku płciowego wśród par gejowskich – w badaniu preferencji seksualnych gejów, przeprowadzonym w 2002 roku w Kalifornii, tylko 7,8% respondentów nigdy nie praktykowało seksu analnego[5].

Ryzyko[edytuj | edytuj kod]

Podczas penetracji odbytu i odbytnicy członkiem wzrasta ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową. Powodem jest bardziej delikatny nabłonek wyściełający odbytnicę w porównaniu z nabłonkiem pochwy, co skutkuje większą podatnością na uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych. Środkiem zapobiegającym zarażeniu jest najczęściej stosowana dodatkowo nawilżona prezerwatywa, która niweluje tarcie.

Higiena[edytuj | edytuj kod]

Kał znajduje się w będącej bezpośrednim przedmiotem penetracji odbytnicy jedynie na krótko przed defekacją. Moment ten łączy się z poczuciem parcia i jest bodźcem do wypróżnienia. Przy prawidłowo funkcjonującym przewodzie pokarmowym, poza momentem odczuwania parcia na stolec, odbytnica jest pusta. Mogą, lecz nie muszą znajdować się w niej jedynie śladowe ilości kału pozostałe po wcześniejszych wypróżnieniach. Osoby szczególnie uczulone na punkcie higieny przed uprawianiem różnych form seksu analnego stosują lewatywę.

Uprzedzenia[edytuj | edytuj kod]

Seks analny jest przedmiotem wielu uprzedzeń. Są związane z szeregiem obaw:

  • higienicznych i zdrowotnych (związanych z kolonizacją końcowej części przewodu pokarmowego przez bakterie potencjalnie chorobotwórcze, możliwością zarażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową, w szczególności wirusem HIV)
  • estetycznych (ze względu na spodziewany kontakt z kałem)
  • sensorycznych (ze względu na spodziewany ból związany z penetracją)
  • fizjologicznych (związanych z obawami dotyczącymi możliwości uszkodzenia odbytnicy, jak i odbytu)
  • naruszeniem tabu kulturowego (związanych ze wstydem obojga partnerów przy kontakcie z rejonem uznawanym za „nieczysty”)

Religie a seks analny[edytuj | edytuj kod]

W katolicyzmie seks analny, podczas którego dochodzi do wytrysku uważany jest za grzech. Nauka Kościoła głosi, że seks analny jest grzechem, ponieważ wyklucza możliwość prokreacji, a przez to łamie ład ustanowiony przez Boga, w którym naturalną właściwością kontaktów seksualnych jest możliwość zapłodnienia.

Seks analny (arab. لواط liwāṭ) jest grzechem w islamie. Wyróżnia się mniejszy liwāṭ  (stosunek analny mężczyzny z kobietą) i większy liwāṭ  (stosunek dwóch mężczyzn).

Wyznawcy islamu opierają się na słowach proroka Mahometa:

  • Przeklęty jest ten, który zbliża się do swej żony przez odbytnicę (przekazał Imām Ahmad)
  • Kto odbywa stosunek z kobietą miesiączkującą lub stosunek analny, lub chodzi do wróżbitów, utracił wiarę w to, co zostało Mi objawione (przekazał al-Tirmidhi)

W judaizmie analne stosunki homoseksualne uważane są za ciężki grzech. W przypadku stosunków heteroseksualnych zdania są rozbieżne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dorota Zakrzewska (2013-09-06): Jak bezpiecznie uprawiać seks analny?. wylecz.to. [dostęp 2020-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-09)]. (pol.).
  2. a b c Seks analny - na czym polega, jaki ma wpływ na zdrowie? Lewatywa przed seksem analnym musi boleć?. kobieta.pl. [dostęp 2020-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (pol.).
  3. By Em & Lo (2006-12-31): The Bottom Line. „New York Magazine”. [dostęp 2020-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  4. Jak kochają się Polacy?. [dostęp 2020-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-09)]. (pol.).
  5. Nick Yee (2002): Beyond Tops and Bottoms. NickYee.com. [dostęp 2020-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).