Stowarzyszenie Ofiar Prześladowanych przez Reżim Nazistowski – Stowarzyszenie Antyfaszystów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stowarzyszenie Ofiar Prześladowanych przez Reżim Nazistowski – Stowarzyszenie Antyfaszystów
Vereinigung der Verfolgten des Naziregimes – Bund der Antifaschistinnen und Antifaschisten
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Magdalenenstr. 19, 10365 Berlin

Data założenia

1947

Zasięg

ogólnoniemiecki

brak współrzędnych
Strona internetowa

Stowarzyszenie Ofiar Prześladowanych przez Reżim Nazistowski – Stowarzyszenie Antyfaszystów (niem. Vereinigung der Verfolgten des Naziregimes – Bund der Antifaschistinnen und Antifaschisten, VVN-BdA) – niemieckie stowarzyszenie z siedzibą w Berlinie. Powstało w 1947 jako Stowarzyszenie Osób Prześladowanych przez Reżim Nazistowski (VVN).

Organizacja zawiązana została na bazie grup powstałych po zakończeniu II wojny światowej na terenie Niemiec, w skład których wchodziły osoby prześladowane przez władze III Rzeszy, jak i działające w ruchu oporu.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Po wyzwoleniu z obozów koncentracyjnych w wielu miastach i regionach Niemiec powstały zorganizowane grupy ocalałych. Stowarzyszenie postrzegało siebie zarówno jako bezpartyjną, zbiorową organizację zrzeszającą ocalałe ofiary prześladowań i przeciwników reżimu nazistowskiego, jak i tych urodzonych później, którzy zaangażowali się w działania antyfaszystowskie[1][2].

Od swoich początków VVN-BdA nie tylko zajmowała się tematem prześladowań ze strony narodowego socjalizmu i oporem przeciwko niemu, ale także kwestionowała, krytykowała i walczyła z powojennymi zjawiskami politycznymi, które były postrzegane jako niedemokratyczne i antypokojowe, jak np. obecność byłych nazistów we władzach wykonawczych, ustawodawczych i sądownictwie. Krytyce poddawała też różnego rodzaju działania, jak np. remilitaryzacja w latach pięćdziesiątych i stan wyjątkowy pod koniec lat sześćdziesiątych[3]. Praca stowarzyszenia skupia się również na badaniu struktur organizacyjnych i działań neonazistów czy nowej prawicy, a także mobilizacji przeciwko działaniom osób z tych środowisk[4].

Idea[edytuj | edytuj kod]

VVN-BdA określa się jako „bezpartyjne stowarzyszenie” kobiet i mężczyzn ruchu oporu przeciwko narodowemu socjalizmowi, ocalałych ofiar nazistowskich prześladowań, ale także członków kolejnych pokoleń, których łączą następujące cele:

W swych ideach odwołuje się do przysięgi z Buchenwaldu jako do historycznego punktu wyjścia[6]. Poza aktywnym działaniem przeciwko przejawom skrajnego nacjonalizmu, organizacja zajmuje się również pielęgnowaniem pamięci o niemieckim ruchu oporu i prześladowaniach, a także współpracuje ze szkołami i uczelniami w zakresie badań historycznych[5].

Od 1990 wydaje dwumiesięcznik „antifa”[7].

Honorowymi prezesami stowarzyszenia byli Joseph Rossaint (współzałożyciel), Alfred Hausser, Kurt Goldstein, Heinrich Fink, Hans Lauter i Esther Bejarano[8].

VVN-BdA jest członkiem Międzynarodowej Federacji Bojowników Ruchu Oporu (fr. Fédération Internationale des Résistants, FIR), Współpracy na Rzecz Pokoju (niem. Kooperation für den Frieden)[9] i międzynarodowej antyrasistowskiej sieci UNITED[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Max Oppenheimer, Vom Häftlingskomitee zum Bund der Antifaschisten: der Weg d. VVN, Röderberg-Verlag, 1972.
  2. 1947: Nazis [online], protest-muenchen.sub-bavaria.de [dostęp 2023-05-04] (niem.).
  3. Richard Stöss, Die extreme Rechte in der Bundesrepublik, VS Verlag für Sozialwissenschaften, 1989, ISBN 978-3531121246.
  4. Neofaschismus in Deutschland [online], VVN-BdA [dostęp 2023-05-04] (niem.).
  5. a b Ziele [online], VVN-BdA [dostęp 2023-05-04] (niem.).
  6. Antifaschisten [online], Vereinigung der Verfolgten des Naziregimes [dostęp 2023-05-04] (niem.).
  7. Antifa-Rundschau 54, t. 54, Wayback Machine, 2003, ISSN 0946-5413 [dostęp 2023-05-04] (niem.).
  8. Eindrücke vom Kongress [online], VVN-BdA, 2008 [dostęp 2023-05-04] (niem.).
  9. Mitglied werden [online], Kooperation für den Frieden, 29 czerwca 2022 [dostęp 2023-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-29] (niem.).
  10. #NoMoreDeaths [online], Berliner Vereinigung der Verfolgten des Naziregimes – [dostęp 2023-05-04] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]