Stróże Małe
|
||
 |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | podkarpackie | |
| Powiat | sanocki | |
| Gmina | Sanok | |
| Liczba ludności (2015) | 320[1] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 13 | |
| Kod pocztowy | 38-500 | |
| Tablice rejestracyjne | RSA | |
| SIMC | 0359698 | |
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
 Stróże Małe
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Stróże Małe
|
||
| 49°33′00,0000″N 22°10′59,8800″E/49,550000 22,183300 | ||
Stróże Małe – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tybularnej Stróże Małe i Stróże Wielkie był Jan Tchorznicki[2]. Pod koniec XIX wieku właścicielką tybularną dóbr we wsi były Józefa Rylska, Maria Szeliska i Teofila Tchórznicka[3]. W 1905 Józefa Rylska posiadała we wsi obszar leśny 185 ha[4]. Spadkobiercą majątku został Aleksander Mniszek-Tchorznicki[4][5][6], który w 1911 jako właściciel tybularny posiadał 133 ha[7].
W Stróżach Małych znajduje się kapliczka murowana z początku XIX wieku[8]. We wsi istnieje Kościół Matki Boskiej Bolesnej, jako kaplica przynależący do parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku (wcześniej przynależący do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanoku, dekretem z 14 sierpnia 1958 włączony do parafii parafii Przemienienia Pańskiego[9]).
W 1913 w Sanoku została ustanowiona ulica Stróżecka[10].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Został założony klub piłkarski, LKS Płowce/Stróże Małe, który funkcjonuje w ramach wsi Płowce i Stróże Małe[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS. Bank Danych Lokalnych
- ↑ Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 210.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 200.
- ↑ a b Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
- ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 215.
- ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 164.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 20.
- ↑ Ewa Śnieżyńska-Stolot, Franciszek Stolot: Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. I: Województwo krośnieńskie (zeszyt 2: Lesko, Sanok, Ustrzyki Dolne i okolice). Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 1982, s. 122. ISBN 83-221-0158-9.
- ↑ Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 10.
- ↑ Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka (dokończenie). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 36 z 31 sierpnia 1913.
- ↑ Ludowy Klub Sportowy Płowce/Stróże Małe. 90minut.pl. [dostęp 16 października 2014].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stróże Małe i Wielkie (4) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
|
||||||||||||||||||||
