Strażnica WOP Mątyty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Strażnica WOP Głębock)
Strażnica WOP Głębock/Mątyty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1956

Organizacja
Dyslokacja

Głębock[1], Mątyty

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

22 komenda odcinka
3 Batalion OP
191 batalion WOP
192 batalion WOP

Strażnica WOP Głębock/Mątyty – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 22 komendy odcinka Braniewo jako 109 strażnica WOP[1] (Tiefensee)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].

Według Henryka Dominiczaka 109 strażnicę WOP rozformowano w 1947[4]. Inne źródła nie potwierdzają tego faktu.

W lipcu 1948 strażnica została przeniesiona do m. Mątyt[5].

W maju 1952 strażnica wyszła z podporządkowania rozwiązywanego 191 batalionu WOP i weszła w struktury 192 batalionu WOP[6].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica IV kategorii otrzymała numer 104[8][9].

Jesienią 1955 zlikwidowano sztab batalionu. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[10].

W czerwcu 1956 rozwiązano strażnicę[10].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Wydarzenia:

19 lipca 1946 żołnierze strażnicy zlikwidowali 9-osobową bandę rabunkową[11].

Strażnice sąsiednie:

108 strażnica WOP Eisenberg110 strażnica WOP Warschkeiten – 1946

Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • sierż. Jan Kubik (był w 1951)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757. 
  • Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1842/9, Historia Kętrzyńskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Kętrzyn 1961.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.