Rysostrzępiak łuskowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Strzępiak łuskowaty)
Rysotrzępiak łuskowaty
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

strzępiakowate

Rodzaj

rysostrzępiak

Gatunek

strzępiak łuskowaty

Nazwa systematyczna
Pseudosperma squamatum ((J.E. Lange) Matheny & Esteve-Rav.
Mycologia, 10.1080/00275514.2019.1668906, 32 (2019)

Rysostrzępiak łuskowaty (Pseudosperma squamatum (J.E. Lange) Matheny & Esteve-Rav.) – gatunek grzybów należący do rodziny strzępiakowatych (Inocybaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pseudosperma, Inocybaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1917 r. Jakob Emanuel Lange nadając mu nazwę Inocybe squamata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Matheny & Esteve-Rav. w 2019 r.[1]

Andrzej Nespiak w 1990 roku nadał mu nazwę polską strzępiak łuskowaty nadał[2]. Po przeniesieniu go do rodzaju Pseudosperma nazwa polska stała się niespójna z nazwą naukową. W 2021 r. Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów zarekomendowała nazwę twardoskórzak pucharkowaty[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica do 2–6 cm, stożkowato-wypukły z niewielkim garbkiem. Brzeg prosty i nieregularnie powycinany. Powierzchnia sucha, jedwabista, złotobrązowa z oliwkowym odcieniem, pokryta włókienkami oraz delikatnymi, krótkimi i przypłaszczonymi łuseczkami. Pod nimi prześwituje jaśniejszy miąższ[4].

Blaszki

Szeroko zatokowato wycięte lub prawie wolne, początkowo żółtawo-oliwkowe, potem rdzawe lub płowoszare. Ostrza wyraźnie jaśniejsze[4].

Trzon

Wysokość 3–7 cm, grubość 0,5–1 cm, mięsisty, walcowaty, u podstawy nieco zgrubiały, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia złotooliwkowa, w górnej części jaśniejsza i nieco oprószona[4].

Miąższ

W kapeluszu białawy, w trzonie żółtawy, bez smaku, o zapachu spermy lub zgniłego sera[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki fasolkowate, 6,5–12 × 4,5–5,5 µm. Cystydy gładkie, maczugowate, 30–50 × 9–13 µm[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie strzępiaka pomarańczowoczerwonawego w niektórych krajach Europy[5]. Jest rzadki[4]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[6].

Grzyb mikoryzowy. Występuje na ziemi w lasach i parkach. Spotykany pod bukami, topolami, dębami, świerkami, olszami, wierzbami[2].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Strzępiak łuskowaty ma pośrednie cechy pomiędzy tzw. strzępiakiem porysowanym (Pseudosperma rimosum (Bull.) Matheny & Esteve-Rav. 2019) a rysostrzępiakiem perłowym (Pseudosperma perlatum (Cooke) Matheny & Esteve-Rav. 2019). Od rysostrzępiaka porysowanego odróżnia się bardziej brązowooliwkowym kapeluszem i barwą trzonu, od rysostrzępiaka perłowego łuseczkami na szczycie kapelusza i niepodgiętym brzegiem. Według J.E. Langego rysostrzępiak łuskowaty jest pośrednią formą między tymi gatunkami[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-04-06] (ang.).
  2. a b Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
  3. Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].
  4. a b c d e f g Andrzej Nespiak, Grzyby. Tom XIX. Strzępiak (Inocybe), Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Marie Curie Skłodowskiej, 1990, ISBN 83-01-08749-8
  5. Discover Life [online] [dostęp 2020-04-02] (ang.).
  6. Zbigniew Mirek, Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski , Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006, ISBN 83-89648-38-5