Strzałokrzyżowcy
Strzałokrzyżowcy, nilaszowcy[1], nyilasowcy[2] (węg. nyilaskeresztesek) – faszystowskie, antykomunistyczne i antysemickie ugrupowanie założone w 1935 roku na Węgrzech przez Ferenca Szálasiego, w czasie II wojny światowej kolaborujące z III Rzeszą.
Nazwa pochodzi od używanego przez organizację emblematu: strzał ułożonych w formie krzyża. Krzyż ma być symbolem wierności ideałom, strzały symbolizują nienawiść do przeciwników i gotowość do wojny, a skierowanie grotów w cztery strony świata oznacza daleki zasięg i nieograniczone ambicje organizacji, by rozszerzać swe wpływy. Flagę strzałokrzyżowców wzorowano na fladze NSDAP.
Strzałokrzyżowcy odpowiedzialni są za politykę ludobójstwa (szczególnie w stosunku do ludności żydowskiej) po przejęciu, za zezwoleniem władz niemieckich, władzy na Węgrzech w październiku 1944 roku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Grajewski: Wielka Synagoga w Budapeszcie przetrwała czas zagłady i funkcjonuje do dzisiaj. gosc.pl, 2014-08-31. [dostęp 2018-03-27].
- ↑ Józef Budziak: Dzieje Leska 1918–1939. Lesko: Wydawnictwo BoSz, 2001, s. 144. ISBN 83-87730-31-9.
