Strzelectwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924 – karabin dowolny leżąc, 600 m

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924
Strzelectwo
Karabin dowolny leżąc, 600 m
Złoty medal

Stany Zjednoczone Bud Fisher

Srebrny medal

Stany Zjednoczone Carl Osburn

Brązowy medal

Dania Niels Larsen

Strzelectwo na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924
Pistolet
Szybkostrzelny, 25 m   indywidualnie
Karabin małokalibrowy
Leżąc, 50 m   indywidualnie
Karabin dowolny
Leżąc, 600 m   indywidualnie
Dowolny     drużynowo
Strzelanie do sylwetki jelenia
Runda pojedyncza   indywidualnie   drużynowo
Runda podwójna   indywidualnie   drużynowo
Rzutki
Trap   indywidualnie   drużynowo

Karabin dowolny leżąc z 600 m był jedną z konkurencji strzeleckich rozegranych w ramach Letnich Igrzysk Olimpijskich 1924 w Paryżu.

Zawody odbyły się w dniu 27 czerwca 1924 r. Zawodnicy strzelali z odległości 600 m, karabinem dowolnym. Oddawano 20 strzałów. Maksymalnie można było zdobyć 100 pkt.

Dwaj najlepsi zawodnicy uzyskali taką samą liczbę punktów. O miejscu zdecydowała dogrywka, którą wygrał Amerykanin Bud Fisher.

Lp. Państwo Zawodnik Wynik Wynik dogrywki
1. Stany Zjednoczone USA Bud Fisher 95 48
2. Stany Zjednoczone USA Carl Osburn 95 45
3. Dania Dania Niels Larsen 93
4. Stany Zjednoczone USA Walter Stokes 92
5. Haiti Haiti Ludovic Augustin 91
6. Francja Francja Albert Courquin 90
6. Haiti Haiti Ludovic Valborge 90
8. Szwecja Szwecja Hugo Johansson 88
9. Wielka Brytania Wielka Brytania Alexander Martin 87
10. Włochy Giuseppe Laveni 86
10. Francja Francja Émile Rumeau 86
10. Haiti Haiti Destin Destine 86
13. Haiti Haiti Astrel Rolland 85
14. Włochy Alberto Coletti Conti 84
14. ZPA Eric Halley 84
14. Węgry Elemér Takács 84
14. Belgia Belgia Arthur Balbaert 84
14. Szwecja Szwecja Olle Ericsson 84
19. Rumunia Constantin Țenescu 83
19. Szwecja Szwecja Mauritz Eriksson 83
19. Finlandia Finlandia Aarne Valkama 83
19. Belgia Belgia Jacques Lafortune 83
19. Norwegia Norwegia Halvard Angaard 83
24. Dania Dania Lars Jørgen Madsen 82
24. Stany Zjednoczone USA Dennis Fenton 82
24. Wielka Brytania Wielka Brytania Thomas Northcote 82
24. Szwajcaria Conrad Stucheli 82
24. Grecja Gerasimos Anagnostou 82
31. Grecja Andreas Wichos 81
31. Finlandia Finlandia Veli Nieminen 81
31. Szwajcaria Jakob Reich 81
34. Wielka Brytania Wielka Brytania Harry Douglas 80
35. Węgry Rezső Velez 79
35. Szwajcaria Arnold Rösli 79
35. Czechosłowacja Czechosłowacja Josef Sucharda 79
35. Czechosłowacja Czechosłowacja Jaroslav Mach 79
35. Finlandia Finlandia Jean Theslöf 79
35. Norwegia Norwegia August Onsrud 79
41. Norwegia Norwegia Olaf Johannessen 78
41. Grecja Joanis Teofilakis 78
41. Belgia Belgia Conrad Adriaenssens 78
44. Finlandia Finlandia Heikki Huttunen 77
45. Holandia Holandia Hendrik de Grijff 76
46. Dania Dania Erik Sætter-Lassen 75
46. Czechosłowacja Czechosłowacja Rudolf Jelen 75
48. ZPA John Stiray 74
48. Szwecja Szwecja Gustaf Andersson 74
48. Grecja Aleksandros Teofilakis 74
51. Norwegia Norwegia Otto Olsen 73
51. Szwajcaria Albert Tröndle 73
51. ZPA James Trembath 73
51. Włochy Ricardo Ticchi 73
55. Rumunia Simion Vartolomeu 70
55. Węgry Sándor Prokopp 70
55. Portugalia Portugalia António Ferreira 70
58. Polska Polska Stanisław Kowalczewski 69
59. ZPA David Smith 67
60. Czechosłowacja Czechosłowacja František Čermák 66
60. Polska Polska Marian Borzemski 66
62. Portugalia Portugalia Dario Canas 65
63. Polska Polska Eugeniusz Waszkiewicz 64
63. Holandia Holandia Johannes Scheuter 64
65. Polska Polska Władysław Świątek 62
65. Holandia Holandia Carel de Iongh 62
65. Włochy Sem De Ranieri 62
68. Rumunia Vasile Ghițescu 57
69. Portugalia Portugalia Francisco António Real 55
69. Holandia Holandia Albert Langereis 55
71. Portugalia Portugalia Manuel Guerra 50
Francja Francja Georges Roes DNF
Rumunia Alexandru Vatamanu DNF

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]