Strzepcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Artykuł

54°27′14″N 18°01′48″E

- błąd

38 m

WD

54°27'0.0"N, 18°1'0.1"E, 54°27'20.56"N, 18°1'25.72"E

- błąd

14 m

Odległość

1019 m

Strzepcz
wieś
Ilustracja
miejscowość z lotu ptaka
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Linia

Liczba ludności (2021)

981[1][2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-222[3]

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0165681

Położenie na mapie gminy Linia
Mapa konturowa gminy Linia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Strzepcz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Strzepcz”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Strzepcz”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Strzepcz”
Ziemia54°27′14″N 18°01′48″E/54,453889 18,030000

Strzepcz (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Strzépcz) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia[4][5].

Wieś leży na Pojezierzu Kaszubskim, na północnym skraju kompleksu Lasów Mirachowskich i nad jeziorem Strzepcz w zasięgu „Obszaru Chronionego Krajobrazu Dolina Łeby”.

Strzepcz jest siedzibą sołectwa Strzepcz, w którego skład wchodzą również Dargolewo, Głodnica i Zielony Dwór. W Strzepczu znajduje się parafia św. Marii Magdaleny należąca do dekanatu Sierakowice w diecezji pelplińskiej.

Hieronim Derdowski wspomniał o Strzepczu w swoim poemacie O Panu Czorlińścim co do Pucka po sece jachoł.

Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6].

Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Strzepcz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

16 czerwca 2013 Strzepcz wraz z tutejszą parafią obchodził 700-lecie istnienia[7].

W miejscowości znajduje się jedna z 13 figur szlaku turystycznego „Poczuj kaszubskiego ducha” – wykonana przez Jana Redźkę na podstawie opracowania „Bogowie i duchy naszych przodków. Przyczynek do kaszubskiej mitologii” Aleksandra Labudy rzeźba przedstawiająca wąsatego kaszubskiego demona zwanego Grzenia, opiekuna sennych marzeń[8].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Strzepcz[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0165698 Dargolewo część wsi
0165706 Głodnica część wsi
0165712 Zielony Dwór część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

W okolicy wsi, w rejonie Góry Szubieniczej (Galgenberg) odnaleziono liczne popielnice grobowe. Od 1594 r. odbywały się tutaj sejmiki powiatu mirachowskiego. Do 1864 r. kościół w Sianowie był filią Strzepcza.

Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Strepsch. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Strepsch w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemieckąStreep[9].

W czasach okupacji niemieckiej miała tu miejsce akcja pacyfikacyjna gestapo mająca na celu zatrzymanie ludności udzielającej pomocy partyzantom Gryfa Pomorskiego. Na miejscowym cmentarzu znajdują się groby 80 zamordowanych więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Diabelski Kamień w rezerwacie „Żurawie Błota”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wieś Strzepcz w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-05-30] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-06-01].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1214 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
  7. Strona wejherowo.naszemiasto.pl
  8. Strona trojmiasto.wyborcza.pl
  9. Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-16)]. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]