Stylici

Stylici (z greki słupnicy) – chrześcijańscy asceci, którzy w akcie dobrowolnej pokuty prowadzili życie w odosobnieniu, przebywając na słupach.

W Syrii i Palestynie pojawiła się w IV wieku surowa forma ascezy polegająca na oddawaniu się wieloletniej pokucie przez przebywanie na słupie^[1]. Pokutnicy wzbudzali szacunek i podziw u współczesnych i już za życia spotykali się z powszechną czcią, a po śmierci wielu z nich otoczono kultem jako świętych. Stylityzm ze względu na warunki klimatyczne nie rozprzestrzenił się na Zachodzie, mimo iż słupy zwieńczone były szałasami^[2]. Najbardziej znaną postacią wśród pokutników jest Szymon Słupnik (Starszy), który jako chronologicznie pierwszy obrał ten szczególny sposób życia, na słupie^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ Już za życia eremitów słupy stawały się miejscami pielgrzymek.
↑ Encyklopedia popularna PWN.. T. 8. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 475. ISBN 83-7129-471-9.
↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych.

Bibliografia

Święci na każdy dzień. T. III: Maj. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 99. ISBN 978-83-7558-295-6.
Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna. T.XVI Kraków. s. 250

[1] Już za życia eremitów słupy stawały się miejscami pielgrzymek.

[2] Encyklopedia popularna PWN.. T. 8. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 475. ISBN 83-7129-471-9.

[3] Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych.

[1]

[2]

[3]