Styrakowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Styrakowiec
Ilustracja
Styrakowiec japoński
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

styrakowate

Rodzaj

styrakowiec

Nazwa systematyczna
Pterostyrax Siebold et Zuccarini
Fl. Jap. 1: 94. t. 47. Mar-Apr 1839[3]
Typ nomenklatoryczny

P. corymbosum Siebold et Zuccarini [3]

Synonimy
  • Decavenia (Nakai) Koidz.[4]

Styrakowiec (Pterostyrax Siebold & Zucc.) – rodzaj roślin z rodziny styrakowatych. Obejmuje trzy gatunki[4]. Rośliny te występują we wschodniej Azji od Bangladeszu i Mjanmy, poprzez Chiny po Japonię[4]. Są to drzewa i krzewy rosnące w górskich, skalistych lasach. Atrakcyjne ze względu na wonne, liczne kwiaty[5]. Uprawiane bywają jako ozdobne[6], w Polsce spotykany głównie w kolekcjach bywa styrakowiec japoński, choć polecany jest generalnie do parków i terenów zieleni, aczkolwiek raczej tylko w zachodniej i południowej części kraju[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzew i drzewa osiągające do 15 m wysokości[5]. Pędy pokryte są gwiaździstymi włoskami przynajmniej za młodu[5].
Liście
Skrętoległe, bez przylistków, opadające na zimę[8]. Blaszka pojedyncza, cienka, ząbkowana, czasem drobno, ząbki ostre[8][5].
Kwiaty
Obupłciowe, zebrane w obfite, wiechowate, zwisające kwiatostany wyrastające jednostronnie na pędach[8][5]. Szypułki krótkie, wsparte są drobnymi i szybko odpadającymi przysadkami[8]. Kielich dzwonkowaty, z 5 zrośniętych w dole i przylegających do zalążni działek, zwieńczony 5 ząbkami[8]. Korona złożona z 5 zrośniętych tylko nasadami, białych płatków[5]. Pręcików jest 10, w jednym okółku, 5 jest krótkich i 5 długich, ich nitki są spłaszczone i zrośnięte u nasady w rurkę. Zalążnia jest dolna. Powstaje z trzech lub pięciu owocolistków. W każdej z komór rozwijają się 4 zalążki. Szyjka słupka jest szydłowata, zwieńczona znamieniem główkowatym lub niewyraźnie trójdzielnym[8].
Owoce
Żebrowane lub oskrzydlone pestkowce z trwałą szyjką słupka, tworzącą wyraźny dzióbek. Endokarp drewniejący, otaczający pojedyncze lub dwa nasiona[8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj z rodziny styrakowatych.

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-09-25] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-09-25] (ang.).
  3. a b Pterostyrax. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2021-09-25].
  4. a b c d Pterostyrax Siebold & Zucc.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-09-25].
  5. a b c d e f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. London: MacMillan, 2002, s. 183. ISBN 0-333-73003-8.
  6. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 770, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz, Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych, wyd. 3, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2001, s. 525, ISBN 83-01-13434-8, OCLC 749776599.
  8. a b c d e f g Pterostyrax Siebold & Zuccarini. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-09-25].