Suchy Groń (Beskid Sądecki)
 Widok z okolic Okrąglicy Północnej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
859 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Łącko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego  | |
 49°30′22,7″N 20°26′40,0″E/49,506306 20,444444
| |
Suchy Groń (859 m[1], 835 m[2]) – mało wybitny szczyt w Paśmie Radziejowej w Beskidzie Sądeckim. Znajduje się w zachodnim końcu tego pasma, pomiędzy Koziarzem (943 m) a Wojakówką (834 m). W północno-zachodnim kierunku z Suchego Gronia do Dunajca opada grzbiet z kulminacjami Koziar i Sobel, oddzielający dolinkę potoku Klępowski od dolinki bezimiennego potoku – obydwa są dopływami Dunajca. Stok wschodni opada do Brzynki. Obydwa porasta mieszany las z przewagą buka, jedynie na grzbiecie Wojakówki znajdując się dwie polany, obecnie zarastające już lasem. Północno-zachodni grzbiet Suchego Gronia znajduje się na obszarze Popradzkiego Parku Krajobrazowego, którego granica przebiega w tym miejscu przez grzbiet, wschodni stok znajduje się poza obszarem tego parku i dużą jego część zajmuje polana należąca do miejscowości Brzyna. Użytkowana jest tylko dolna jej część, górna stopniowo zarasta lasem[3][1]. Z rzadkich roślin na polanie tej występuje koniczyna pannońska, w Polsce występująca tylko na kilku stanowiskach w Beskidzie Sądecki[4].
Przez szczyt Suchego Gronia biegnie granica między wsiami Tylmanowa (gmina Ochotnica Dolna) i Brzyna (gmina Łącko) w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim. Ze szlaku turystycznego poprowadzonego przez duże otwarte przestrzenie po wschodniej stronie Suchego Gronia rozciąga się szeroka panorama widokowa[5].
Szlak turystyki pieszej
[edytuj | edytuj kod]
żółty: Łącko – przeprawa promowa przez Dunajec – Cebulówka – Okrąglica Północna – Suchy Groń – Jaworzynka – przełęcz Złotne – Dzwonkówka – Szczawnica[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-04-15].
- ↑ a b Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-080-5.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-04-15].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Bogdan Mościcki, Beskid Sądecki i Małe Pieniny, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 84, ISBN 978-83-89188-65-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Suchy-groń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 544.