Suchy Wierch (Beskid Mały)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suchy Wierch
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Mały, Karpaty

Wysokość

781 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Suchy Wierch”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Suchy Wierch”
Ziemia49°45′49″N 19°10′54″E/49,763611 19,181667

Suchy Wierch (781 m) – szczyt Beskidu Małego, znajdujący się w jego zachodniej części położonej na zachód od doliny Soły. Jest to tzw. Grupa Magurki Wilkowickiej. Suchy Wierch znajduje się w południowo-wschodnim grzbiecie Rogacza (899 m) opadającym do Soły w Czernichowie[1]. W rzeczywistości nie jest to szczyt, a tylko miejsce załamania grzbietu, gdzie ze stosunkowo łagodnego górnego odcinka przechodzi on w znacznie bardziej stromy. Południowo-zachodnie stoki grzbietu Suchego Wierchu opadają do doliny Roztoki, północno-wschodnie do Jeziora Międzybrodzkiego i spływa z nich niewielki Suchy Potok[2].

Suchy Wierch jest zalesiony, są jednak na nim polanki. Grzbietem prowadzi szlak turystyczny. Z polanek oraz z prześwitów między drzewami z niektórych miejsc tego szlaku widoczny jest znajdujący się po przeciwległej stronie doliny Roztoki grzbiet Soliska, Przyszopu, dzwonnica na przysiółku Kremple w dolinie Roztoki, a na horyzoncie Pilsko i Pasmo Babiogórskie. W zachodnim kierunku widoczny jest grzbiet Jaworzyny, dolina Isepnicy i Żar[3].

Dawniej Suchy Wierch był znacznie bardziej bezleśny, zajęty przez łąki, pastwiska, pola uprawne i domy. O tym, że kiedyś istniało tutaj gospodarstwo rolne świadczą stare grusze i jabłonie, nie całkiem jeszcze zarosłe lasem łąki oraz kupy kamieni zbierane z pól. Z polany pod Suchym Wierchem widoki na Beskid Żywiecki i zbocza Glinnego w Beskidzie Śląskim. Pomiędzy Suchym Wierchem a przełączką Wysokie Siodło oddzielającą go od Rogacza rośnie dość rzadka naparstnica purpurowa[3].

Andrzej Matuszczyk podaje, że w masywie Suchego Wierchu znajdują się charakterystyczne dla Beskidu Małego kamienne szałasy[4]. Obecnie już ich nie ma. Natomiast na zarośniętej brzozami niewielkiej polance pod szczytem Suchego wierchu można znaleźć na kamieniu znak graniczny pomiędzy dawnym państwem żywieckim i starostwem lipnickim. Kamień ma długość ok, 1 m i szerokość ok. 0,5 m. Wyryty jest na nim potrójny krzyż. Obok niego są usypane z kamieni kopce[5].

Szlaki turystyczne
szlak turystyczny niebieski Czernichów – Suchy Wierch – Rogacz – Wysokie Siodło – CzupelMagurka Wilkowicka
Widok na Suchy Wierch i inne szczyty Beskidu Małego ze Studnisk
Widok na Suchy Wierch i inne szczyty Beskidu Małego ze Studnisk

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-10-12].
  3. a b Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008. ISBN 978-83-89188-77-9.
  4. Andrzej Matuszczyk. Beskid Mały Pasmo Magurki Wilkowickiej, wyd. PTTK „Kraj” 1987 r.
  5. Beskid Mały. Rogacz 898 m. [dostęp 2015-10-24].