Sudice (kraj morawsko-śląski)
50°02′06″N 18°04′05″E/50,035000 18,068056_Aerial_View.jpg) Letecký plik | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Starosta |
Petr Halfar | ||||
| Powierzchnia |
9,42 km² | ||||
| Wysokość |
244 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Kod pocztowy |
747 25 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
OP | ||||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |||||
Położenie na mapie Czech  | |||||
| 50°02′06″N 18°04′05″E/50,035000 18,068056
| |||||
| Strona internetowa | |||||
_CoA_CZ.jpg)
Sudice (niem. Zauditz) wieś gminna, dawniej miasteczko, w Czechach, w powiecie opawskim o powierzchni 9,42 kilometrów kwadratowych zamieszkiwana przez 661 osób w 2006 roku.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod trzema nazwami: polską nazwą Sudźice, czeską Sudice oraz niemiecką nazwą Suditz[1]. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje miejscowość w języku niemieckim, polskim, morawskim i po łacinie: „mahrisch: Saudice, polnisch: Sudzice, deutsch vordem Sauderwitz, latenisch: Zauditium”[2]. Spis podaje również dwie nazwy z łacińskich dokumentów z 1313 Zuditz oraz 1331 Czudicz[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka pisemna o wsi pochodzi w 1327, kiedy to miejscowość ta, leżąca na terenie księstwa opawskiego, stała się własnością klasztoru dominikanów w Raciborzu. Istnienie kościoła parafialnego (obecna parafia św. Jana Chrzciciela w Sudicach) jest potwierdzone w źródłach z początku XV wieku[3]. Na początku XVI wieku miejscowość otrzymał prawa miejskie i stała się miasteczkiem. Miejscowość leży w tzw. ziemi hulczyńskiej, po wojnach śląskich należącej do Królestwa Prus (w powiecie raciborskim) a przyłączonym (wbrew woli mieszkańców) do Czechosłowacji w 1920. Była jedną z dwóch (obok Třebomu) miejscowości o niemieckim charakterze językowym, w 1890 liczyła 1093 mieszkańców, z czego 950 Niemców, jak również największy odsetek nie-katolików (152 ewangelików)[4].
We wsi znajduje się kościół św. Jana Chrzciciela, pomnik poległych w I wojnie światowej, pomnik czechosłowackich czołgistów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Knie 1830 ↓, s. 877.
- ↑ a b Triest 1865 ↓, s. 698.
- ↑ Historia miejscowości
- ↑ Barbora PETŘÍKOVÁ: NÁRODNOSTNÍ A NÁBOŽENSKÁ STRUKTURA OBYVATELSTVA HLUČÍNSKA. Olomouc: 2010, s. 34–44. (cz.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
- Felix Triest, Topographisches Handbuch von Oberschlesien., Breslau: Wilh. Gottl. Korn, 1864–1865, OCLC 315739117 (niem.), Erste Hälfte, Zweite Hälfte.