Sumik błękitny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sumik błękitny
Ictalurus furcatus[1]
(Valenciennes, 1840)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

sumokształtne

Rodzina

sumikowate

Rodzaj

Ictalurus

Gatunek

sumik błękitny

Synonimy
  • Pimelodus furcatus Valenciennes, 1840
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Sumik błękitny[3] (Ictalurus furcatus) – inwazyjny gatunek słodkowodnej ryby sumokształtnej z rodziny sumikowatych (Ictaluridae), często mylony z sumikiem kanałowym i z Ictalurus lupus. Jeden z największych (obok Pylodictis olivaris) przedstawicieli tej rodziny.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej – na terenach Meksyku i Stanów Zjednoczonych, w dorzeczu Missisipi, Rio Grande i w rzekach wybrzeża Zatoki Meksykańskiej. Celowo introdukowany w wielu miejscach[2], w tym w południowej Rosji[4] i w Chinach[5]. Preferuje czyste wody o silnym nurcie[6].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Korpus umiarkowanie masywny, wydłużony. Głowa zaokrąglona. Żuchwa nie wystaje poza szczękę. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Grzbiet niebieskoszary, boki srebrzystoszare, a brzuszna strona ciała szarobiała. W czasie tarła ciało samców nabiera ciemnoniebieskiego koloru.

złowiony sumik błękitny

Podobne do tego gatunku sumik kanałowy (Ictalurus punctatus) i I. lupus mają na ciele ciemne cętkowanie. Liczba promieni w płetwie odbytowej sumika kanałowego wynosi 24–29[7]. I. lupus ma ich zwykle mniej niż 25, a sumik błękitny 30–36[8].

Ictalurus furcatus dorasta do 165 cm długości całkowitej i masy 68 kg[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Jest gatunkiem charakterystycznym dla wód głębokich w głównych kanałach i rozlewiskach średnich i dużych rzek, nad dnem mulistym, piaszczystym lub żwirowym. W ciągu dnia przebywa na dnie, natomiast nocą żeruje w wodzie o szybszym nurcie, a w zamkniętych zbiornikach w strefie przybrzeżnej. Ikra jest składana w zbudowanym przez samca gnieździe, zlokalizowanym pod kłodami, na brzegu rzeki, w basenach lub rozlewiskach[2].

Młode osobniki żywią się zooplanktonem. Później zaczynają zjadać denne bezkręgowce, a dorosłe sumiki stają się drapieżnikami zjadającymi każdą rybę, którą zdołają złapać[5].

Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]

Sumik błękitny w Tennessee Aquarium

Gatunek poławiany komercyjnie i przez wędkarzy, hodowany w akwakulturach jako ryba konsumpcyjna.

Mięso tego sumika jest sprzedawane świeże i mrożone. Sporządzane na różne sposoby, m.in. smażone i pieczone[6].

Sumik błękitny bywa prezentowany w akwariach publicznych[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ictalurus furcatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Ictalurus furcatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, seria: Mały słownik zoologiczny.
  4. Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 150. ISBN 83-7129-441-7.
  5. a b Ictalurus furcatus (blue catfish). [w:] Invasive Species Compendium [on-line]. [dostęp 2013-11-17]. (ang.).
  6. a b c d Ictalurus furcatus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 17 listopada 2013]
  7. Blue Catfish Ictalurus furcatus. Florida Museum of Natural History. [dostęp 2013-11-17]. (ang.).
  8. Hubbs et al. An annotated checklist to the freshwater fishes of Texas, with keys to identification of species. „Texas Journal of Science”. 43 (4 (Suppl.)), s. 1–56, 1991. (ang.).