Superwizja (psychoterapia)
Superwizja (ang. clinical supervision) - metoda używana w konsultacjach, psychoterapii i innych dyscyplinach związanych z opieką nad zdrowiem psychicznym oraz kontaktach z osobami dotkniętymi psychologicznymi problemami zdrowotnymi. Obejmuje regularne spotkania terapeuty z innym specjalistą posiadającym certyfikat superwizora. Superwizja polega na konsultowaniu pracy z pacjentem i innych kwestii związanych z wykonywaniem obowiązków psychoterapeuty w toku ustrukturyzowanej dyskusji.
Celem superwizji jest pomoc terapeucie w przyjrzeniu się jego własnemu doświadczeniu w pracy z pacjentem, ewentualnym przeszkodom w tym kontakcie leżącym zarówno po stronie samego terapeuty jak i pacjenta, jak również zapewnienie wysokiej jakości świadczonych usług terapeutycznych.
Superwizja może przebiegać indywidualnie lub grupowo.
Składniki superwizji[1][edytuj | edytuj kod]
Superwizja powinna pokrywać trzy obszary:
- formacyjny - związany z rozwijaniem zasobów własnych osoby udzielającej wsparcia, psychoterapeuty
- normatywny - związany z przestrzeganiem przyjętych zasad etyki zawodowej
- wzmacniający - związany z regeneracją sił własnych pomagającego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sanders, Pete ; Stańczyk, Agnieszka: Sztuka prowadzenia poradnictwa przez telefon. Kraków: Wydaw. WAM, 2004. ISBN 83-7318-407-4.