Suszka (biurowa)
Suszka – przyrząd piśmienny, służący do szybkiego usuwania nadmiaru atramentu i osuszania świeżo napisanego tekstu.
Istnieje kilka odmian suszki, jak m.in.:
- rolkowa: bibuła zamocowana jest na walcu, który osadzony jest w obudowie ułatwiającej jego przetaczanie po osuszanym papierze;
- kołyskowa: bibuła zamocowana jest na półokrągłej powierzchni z uchwytem na płaskiej stronie.
A także ich wariacje np. ze sztucznym kamieniem jako materiałem absorbującym atrament[1] czy z tkaniną umocowaną w formie taśmy na wałkach[2].
Przed rozpowszechnieniem bibuły schnięcie atramentu przyśpieszano poprzez posypywanie tekstu drobnym piaskiem (z pojemnika przypominającego solniczkę).
Suszka bywa nazywana bibularzem[3], choć niektórzy językoznawcy uważają to za błąd[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Spociński. Suszka do atramentu. „Opis Patentowy”. 35473, 1953-04-30. Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. (pol.).
- ↑ Włodzimierz Sawicki. Suszka z taśmą, osuszającą atrament. „Opis Patentowy”. 25635, 1937-12-28. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. (pol.).
- ↑ Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego
- ↑ Stanisław Szober: Słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1971, s. 611.