Suszka (biurowa)

Suszka – przyrząd piśmienny, służący do szybkiego usuwania nadmiaru atramentu i osuszania świeżo napisanego tekstu.

Istnieje kilka odmian suszki, jak m.in.:

rolkowa: bibuła zamocowana jest na walcu, który osadzony jest w obudowie ułatwiającej jego przetaczanie po osuszanym papierze;
kołyskowa: bibuła zamocowana jest na półokrągłej powierzchni z uchwytem na płaskiej stronie.

A także ich wariacje np. ze sztucznym kamieniem jako materiałem absorbującym atrament^[1] czy z tkaniną umocowaną w formie taśmy na wałkach^[2].

Przed rozpowszechnieniem bibuły schnięcie atramentu przyśpieszano poprzez posypywanie tekstu drobnym piaskiem (z pojemnika przypominającego solniczkę).

Suszka bywa nazywana bibularzem^[3], choć niektórzy językoznawcy uważają to za błąd^[4].

Przypisy

↑ Józef Spociński. Suszka do atramentu. „Opis Patentowy”. 35473, 1953-04-30. Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. (pol.).
↑ Włodzimierz Sawicki. Suszka z taśmą, osuszającą atrament. „Opis Patentowy”. 25635, 1937-12-28. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. (pol.).
↑ Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego
↑ Stanisław Szober: Słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1971, s. 611.

[1] Józef Spociński. Suszka do atramentu. „Opis Patentowy”. 35473, 1953-04-30. Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. (pol.).

[2] Włodzimierz Sawicki. Suszka z taśmą, osuszającą atrament. „Opis Patentowy”. 25635, 1937-12-28. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. (pol.).

[3] Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego

[4] Stanisław Szober: Słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1971, s. 611.

[1]

[2]

[3]

[4]