Swing (jazz)
 |
Ten artykuł od 2010-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
| Pochodzenie | jazz | |
| Czas i miejsce powstania | lata 30. XX wieku | |
| Podgatunki | ||
| Swing revival | ||
| Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym | ||
| Electro swing | ||
| Style regionalne | ||
| Western swing | ||
Swing (z ang. kołysać się) – kierunek muzyki jazzowej popularny na przełomie lat 30. i 40. XX wieku. Swing to muzyka synkopowana, w której dużą rolę gra sekcja rytmiczna współpracująca z instrumentami dętymi.
Swing narodził się w USA w latach 30. i zyskał popularność w następnym dziesięcioleciu - szczególnie po 1935 roku. Muzykę swingową wykonywały zazwyczaj duże zespoły, tzw. big-bandy; do najsławniejszych należały zespoły big-bandowe Counta Basiego, Benny'ego Goodmana, Duke'a Ellingtona i Glenna Millera. W okresie II wojny światowej był bardzo lubiany w innych państwach, zwłaszcza dlatego, że jako symbol dekadenckiego Zachodu był wyrazem walki przeciwko totalitaryzmom zarówno narodowo socjalistycznemu jak i komunistycznemu. Pomimo tego był popularny nawet wśród obywateli III Rzeszy niepopierających reżimu Hitlera. Swing stał się też symbolem oporu przeciwko sowieckiej władzy w krajach podporządkowanych Moskwie po 1945 roku. W latach 1949-54 władze ze swingiem kojarzyły przede wszystkim bikiniarzy.
Swing stracił na popularności wraz z zakończeniem drugiej wojny światowej. Przemiany społeczne i gospodarcze związane z powrotem amerykańskich żołnierzy do domów i do przedwojennej pracy doprowadziły do narodzin jazzu nowoczesnego oraz popularnej muzyki rozrywkowej
Do muzyki swingowej tańczone są różne odmiany tańca o tej samej nazwie.