Syberyjski Okręg Wojskowy (Federacja Rosyjska)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Syberyjski Okręg Wojskowy
Сибирский военный округ
Ilustracja
Emblemat Syberyjskiego Okręgu Wojskowego
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja (od 1991)

Tradycje
Kontynuacja

wszedł w skład Wschodniego i Centralnego Okręgu Wojskowego (2010

Organizacja
Dyslokacja

Czyta

Podległość

Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych FR

Syberyjski Okręg Wojskowy (ros. Сибирский военный округ) – dawna jednostka administracyjno-wojskowa Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, obejmująca całość obiektów militarnych - w tym jednostki wojskowe, zakłady przemysłu zbrojeniowego, jednostki paramilitarne - stacjonujących we wschodniej części FR w okresie 1991-2010.

Okręg obejmował powierzchnię ponad 5 mln km², liczył około 50 tys. żołnierzy, nominalnie posiadał na uzbrojeniu: 10000 czołgów (w tej liczbie do 4000 T-64 i 300 T-55), 6000-6300 innych wozów bojowych, 36 wyrzutni rakietowych „Toczka”. 2600-4300 zestawów artyleryjskich[1]. 1 grudnia 2010 jednostki SOW weszły w skład Wschodniego i Centralnego Okręgu Wojskowego[2].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2009[3]
Nazwa jednostki Garnizon
5 Gwardyjska Dońsko-Budapesztańska Brygada Pancerna Stacja Dywizjonnaja;
32 Leningradzko-Pawłowska Brygada Zmotoryzowana Szyłowo;
35 Gwardyjska Wolgogradzko-Kijowska BZmot Alejsk;
36 Gwardyjska Łozowska BZmot Borzja;
37 Gwardyjska Tacyńska BZmot Kjahta;
74 Gwardyjska Zwienogrodzko-Berlińska BZmot Jurga;
103 Baza Sprzętu i Uzbrojenia (formowana 84 BZmot) Szyłowo
104 BSiU, na bazie formowana 85 BZmot Alejsk
187 BSiU, (86 Siwaszycko-Szczecińska BZmot) Niżnieudynsk
225 BSiU (29 Samodzielna BZmot) Jasnaja
227 BSiU, (87 BZmot) Stacja Dywizjonnaja
11 Brygada Desantowo-Szturmowa Sosonowy Bór/Ułan Ude;
212 Okręgowe Centrum Szkolenia Młodszych Specjalistów Czyta (Piesczanka);
24 Brygada SpecNaz Ułan Ude;
103 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych[a] Ułan Ude;
200 Brygada Artylerii/36Armii Drowjannaja;
120 Brygada Artylerii Szelechow;
232 Brygada Artylerii Rakietowej Szelechow;
7018 BSiU Drowjannaja;
7019 Praska BSiU Szelehow;
349 Baza Sprzętu Topczycha;
101 Hingańska Brygada Łączności Czyta;
50 Brygada Łączności.

Dowódcy okręgu[edytuj | edytuj kod]

  • gen. płk Wiktor Kopyłow (1991–97),
  • gen. płk Grigorij Kasperowicz (1997–98),
  • gen. płk Nikołaj Kormilcew (1998–2001),
  • gen. armii Władimir Bołdyriew (2001–2002),
  • gen. armii Nikołaj Makarow (od 2002)[5]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W czerwcu 2015 przezbrojono 103 Brygadę Rakietową w Ulan Ude w rakiety Iskander[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Grabowski 2011 ↓, s. 124.
  2. ↑ Сибирский военный округ вошел в состав Восточного и Центрального округов
  3. ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 385.
  4. ↑ Zarychta 2016 ↓, s. 409.
  5. ↑ В пламени и славе. Очерки истории Сибирского военного округа. Новосибирск, 1969; Фабрика Ю.А. Сибирский щит. Новосибирск, 2001.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
  • Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
  • Grzegorz Pazura, Współczesne konwencjonalne siły zbrojne Federacji Rosyjskiej, UMCS, Lublin 2010.
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej
Organy dowodzenia
Rodzaje sił zbrojnych
Samodzielne rodzaje wojsk
Okręgi wojskowe

Flag of the United States

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Syberyjski_Okręg_Wojskowy_(Federacja_Rosyjska)&oldid=69274711”