Syczek długoskrzydły
| Otus collari[1] | |
| Lambert & Rasmussen, 1998 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
syczek długoskrzydły |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Syczek długoskrzydły[3] (Otus collari) – gatunek ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Jest endemitem Indonezji, dotychczas spotkano go jedynie na wyspie Sangir Besar.
- Systematyka
- Gatunek ten naukowo opisali w 1998 r. Frank R. Lambert i Pamela Rasmussen. Holotyp (samica) został odłowiony na wyspie Sangir Besar 2 stycznia 1887 r. przez dr. C. Platena. Wyznaczono też 3 paratypy – samicę, samca oraz osobnika o nieustalonej płci. Przed pierwszym opisem gatunku jego przedstawicieli uznawano zwykle za syczki jasnobrzuche (Otus manadensis) lub syczki moluckie (O. magicus). Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
- Morfologia
- Długość ciała około 20 cm; masa ciała jednego zbadanego samca – 76 g; długość skrzydła 158–166 mm[4].
- Zasięg występowania
- Syczek długoskrzydły jest endemitem indonezyjskiej wyspy Sangir Besar – największej spośród Wysp Sangihe położonych na północ od Celebesu.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje syczka długoskrzydłego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako raczej pospolity. BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny, gdyż wylesianie na wyspie ma miejsce na niewielką skalę[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Otus collari, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Otus collari, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Striginae Leach, 1819 - puszczyki (Wersja: 2024-10-04). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-25].
- ↑ a b Holt, D.W., R. Berkley, C. Deppe, P.L. Enríquez, J.L. Petersen, J.L. Rangel Salazar, K.P. Segars, K.L. Wood & J.S. Marks: Sangihe Scops-Owl (Otus collari), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-02-24]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2025-02-24]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lambert, Frank R., & Rasmussen, Pamela. A new scops owl from Sangihe Island, Indonesia. „Bull. B. O. C.”. 118, s. 207–217, 1998. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania głosów. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Krótki opis i mapka zasięgu w serwisie The Owl Pages (ang.)