Sykoraks (księżyc)
| ||
 Zdjęcia ukazujące ruch Sykoraks na tle gwiazd | ||
| Planeta | Uran | |
|---|---|---|
| Odkrywca | Brett Gladman, Philip Nicholson, Joseph Burns i John Kavelaars | |
| Data odkrycia | 6 września 1997 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/1997 U2 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 12 179 400 km[1] | |
| Mimośród | 0,5219[1] | |
| Okres obiegu | 1 288,38 d[1] | |
| Nachylenie do ekliptyki | 159,420°[1] | |
| Długość węzła wstępującego | 263,034°[1] | |
| Argument perycentrum | 20,103°[1] | |
| Anomalia średnia | 266,583°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 150 km[2] | |
| Średnia gęstość | 1,5 g/cm³[2] | |
| Albedo | 0,04[2] | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
20,8m[2] | |
Sykoraks (Uran XVII) – największy nieregularny, zewnętrzny księżyc Urana. Został odkryty 6 września 1997 roku przez Bretta Gladmana, Philipa D. Nicholsona, Josepha A. Burnsa i Johna J. Kavelaarsa przy pomocy 200-calowego teleskopu Hale’a[3]. W tym samym czasie został też odkryty mniejszy księżyc Kaliban[3]. Nazwa Sykoraks pochodzi od imienia matki Kalibana ze sztuki Burza Williama Szekspira[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Promień orbity Sykoraks wynosi w przybliżeniu 12,2 miliona km, a księżyc ma średnicę ok. 150 km, co czyni go największym księżycem nieregularnym Urana. Oszacowania rozmiarów są oparte na widocznej jasności księżyca i na założeniu, że jego albedo wynosi około 0,04. Sykoraks jest zbudowana najprawdopodobniej z mieszanki skał i lodu, a jej niezwykły czerwony kolor sugeruje, że jest to przechwycony obiekt Pasa Kuipera.
Księżyc porusza się ruchem wstecznym, a jego orbita jest mocno nachylona względem ekliptyki. Podobieństwo składników orbity sugeruje, że Sykoraks wraz z mniejszymi księżycami Setebosem i Prosperem tworzy grupę o przypuszczalnie wspólnym pochodzeniu. Jednak przeczy temu fakt, że księżyce te są szare, w odróżnieniu od czerwonej Sykoraks[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-12].
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-12].
- ↑ a b c d Sycorax (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25].
| wewnętrzne (13) | |
|---|---|
| główne (5) | |
| nieregularne (9) |
- Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.
| Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Planety karłowate | |||||||||||||||||
| Małe ciała Układu Słonecznego |
| ||||||||||||||||
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
- Portal: Astronomia