Pokrzewka czarniawa
| Curruca sarda[1] | |||
| (Temminck, 1820) | |||
 Samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
pokrzewka czarniawa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Pokrzewka czarniawa[4] (Curruca sarda) – gatunek małego ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Sardynia, Korsyka i kilka mniejszych włoskich wysp. Część populacji zimuje w Afryce Północnej – od północnej Algierii na wschód po północno-zachodnią Libię.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Jest to gatunek monotypowy. Zamieszkujący Baleary takson balearica, dawniej uznawany za podgatunek Curruca sarda, został na początku XXI w. wyodrębniony do osobnego gatunku o nazwie pokrzewka balearska (Curruca balearica)[2][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Wygląd
- Występuje niezbyt wyraźny dymorfizm płciowy. Samica jest nieco mniej intensywnie ubarwiona niż samiec i ma lekko brązowawy odcień upierzenia. Cała szara, z jaśniejszym brzuchem i ciemniejszym ogonem. Czerwone oczy, dookoła czerwona obrączka oczna. Jasnoczerwone nogi, delikatny, czarniawo-czerwonawy dziób.
- Wymiary
- długość ciała: 12,5 cm[2]
rozpiętość skrzydeł: 13–17,5 cm
masa ciała: 8,5–12 g[2]
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Zachowanie
- Jest skrytym ptakiem, jedna z pokrzewek najczęściej przebywających na ziemi. Ma podobne ruchy i sylwetkę jak pokrzewka kasztanowata.
- Głos
- Wabienie to szorstkie „czek”, śpiewa szorstko trajkoczącym i często zakończonym trelem śpiewem.
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje pokrzewkę czarniawą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji, według ostrożnych szacunków, mieści się w przedziale 20–50 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sylvia sarda, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-18] (ang.).
- ↑ a b c d Aymí, R. & Gargallo, G.: Marmora's Warbler (Sylvia sarda). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2019-12-20].
- ↑ a b Curruca sarda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Sylviidae Leach, 1820 - pokrzewkowate - Sylvia warblers (wersja: 2020-03-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-12].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-12]. (ang.).
- ↑ a b c Magnanina sarda (Sylvia sarda). [w:] Arcipelago Toscano [on-line]. Legambiente. [dostęp 2019-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-29)]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. 327. ISBN 978-83-247-0818-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).