III symfonia Mendelssohna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

III Symfonia a-moll op. 56, nazywana Symfonią „Szkocką”, skomponowana przez Feliksa Mendelssohna.

Symfonia jest reminiscencją jego podróży do Szkocji na początku 1829 roku i już wtedy została zapoczątkowana[1], ale ukończona została dopiero w roku 1842. Nie była publikowana przez wiele lat. Symfonia została zadedykowana księżniczce Wiktorii, przyszłej królowej Zjednoczonego Królestwa. Jej prawykonanie miało miejsce 3 marca 1842 w Lipsku.

Utwór wykonywany jest przez orkiestrę w obsadzie: dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety in A i B, flet, dwa fagoty, dwa rogi in C i A, dwa rogi in E, F i C, dwie trąbki in D, kotły i smyczki. Składa się on z czterech części:

  1. Andante con moto – Allegro un poco agitato
  2. Vivace non troppo
  3. Adagio
  4. Allegro vivacissimo – Allegro maestoso assai

Druga część nawiązuje do szkockiej muzyki ludowej.

Media[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mendelssohn pisał później do Karla Klingemanna: "W sierpniu wyruszam do Szkocji z grabiami na piosenki ludowe, uchem na woń tamtejszej sielskości i z sercem dla obnażonych nóg tubylców" (The New Encyclopedia Britannica (1978) Chicago. Encyclopedia Britannica Inc.).