Syntenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Syntenia – występowanie loci co najmniej dwóch genów na jednym chromosomie niezależnie od tego, czy są ze sobą sprzężone (tj. o częstości rekombinacji poniżej 50%[1]) lub rozchodzą się niezależnie, czy też nie[2][3][1]. Termin „syntenia” został wprowadzony w 1971 roku przez Johna Renwicka. W języku greckim oznacza „ta sama nić” (lub „taśma”). Konieczność jego wprowadzenia wynikła z nowych wówczas metod mapowania genów przy użyciu somatycznych hybryd komórkowych[3].

W genomice pojęcie „syntenia” bywa używane do określenia występowania genów w tej samej kolejności w różnych genomach[4][5]. Takie zastosowanie jest jednak sprzeczne z oryginalną definicją tego terminu[3], dlatego terminem bardziej odpowiednim dla genomicznego rozumienia syntenii może być kolinearność[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Genetic linkage and chromosome mapping, [w:] D.L. Hartl, E.W. Jones, Genetics. Analysis of genes and genomes, wyd. 7, Jones and Bartlett Publishers, 2009, s. 152, ISBN 978-0-7637-5868-4.
  2. J.H. Renwick, The mapping of human chromosomes, „Annual Review of Genetics”, 5 (1), 1971, s. 81–120, DOI10.1146/annurev.ge.05.120171.000501 [dostęp 2023-12-11] (ang.).
  3. a b c Eberhard Passarge, Bernhard Horsthemke, Rosann A. Farber, Incorrect use of the term synteny, „Nature Genetics”, 23 (4), 1999, s. 387–387, DOI10.1038/70486 [dostęp 2023-12-11] (ang.).
  4. Jak ewoluowały geny i genomy, [w:] B. Alberts i inni, Podstawy biologii komórki, wyd. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 307, ISBN 978-83-01-14468-5.
  5. a b Comparing genomes, [w:] N.M. van Straalen, D. Roelofs, An introduction to ecological genomics, Oxford University Press, 2006, s. 68, ISBN 978-0-19-856671-7.