Szablon:Dobry artykuł/archiwum/2014/02

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aktualnie na stronie głównej Widzący – tytuł kościelny używany w wyznaniach zaliczanych do ruchu świętych w dniach ostatnich. Osadzony w mormońskich pismach świętych, ukształtował się również pod wpływem praktyk magicznych, którymi parała się rodzina twórcy mormonizmu. Odnosi się do osoby obdarzonej przez Boga szczególnym darem duchowego widzenia. Przyznawany różnym grupom oraz jednostkom, najczęściej wiązany jednak z Pierwszym Prezydium oraz Kworum Dwunastu Apostołów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Zapisał się w mormońskim folklorze. Jako integralna część mormońskiej historii występuje w różnych denominacjach ruchu świętych w dniach ostatnich. Występuje jednocześnie w rozlicznych grupach łączonych z mormońskim fundamentalizmem, w tym w Prawdziwym i Żywym Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Końca oraz w Fundamentalistycznym Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Czytaj więcej…


Archiwum ekspozycji dobrych artykułów

Archiwum artykułów, które zostały umieszczone na stronie głównej w rubryce Dobry Artykuł.

2008: wrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2009: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2010: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2011: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2012: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2013: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2014: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2015: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2016: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2017: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2018: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2019: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2020: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2021: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2022: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień
2023: styczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwieclipiecsierpieńwrzesieńpaździerniklistopadgrudzień


1 lutego[edytuj kod]

Płazygromada zmiennocieplnych kręgowców z grupy czworonogów. Zamieszkują różnorodne siedliska, większość gatunków żyje na lądzie, w gruncie, na drzewach bądź w wodach słodkich. Pierwsze płazy pojawiły się w dewonie, ewoluując z ryb mięśniopłetwych mających płetwy wsparte na kościach i płuca. W rozwoju przechodzą stadium larwalne, w czasie którego prowadzą wodny tryb życia, choć niektóre gatunki wykształciły adaptacje behawioralne pozwalające ominąć to ograniczenie. Niektóre niewielkie ogoniaste, jak i bezogonowe nie mają płuc i prowadzą całą wymianę gazową przez skórę. Powierzchownie przypominają gady, które jednak wraz z ptakami i ssakami zaliczają się do owodniowców i nie potrzebują zbiorników wodnych do rozrodu. W związku ze swym rozwojem złożonym i przepuszczalną skórą płazy stanowią często wskaźniki ekologiczne. W ostatnich dekadach odnotowano drastyczny spadek liczebności wielu gatunków płazów na całym świecie.

2 lutego[edytuj kod]

Głaz narzutowy w Sulechowie – granitowy głaz narzutowy znajdujący się na skwerze między ulicami Wojska Polskiego i Zielonej w Sulechowie. Ma 1120 centymetrów obwodu i 165 centymetrów wysokości, co czyni go drugim pod względem rozmiarów głazem na terenie gminy Sulechów. Pierwsze pisemne wzmianki o głazie pojawiły się w kronice miasta z 1756 roku. Początkowo znajdował się na północnym odcinku obecnej ulicy Brzozowej w Sulechowie. W 1938 roku, chcąc poprawić estetykę miasta, a w szczególności rejonu w pobliżu obiektów wojskowych, władze podjęty decyzję o zmianie jego położenia i przetransportowaniu go w pobliże sulechowskich koszar. Decyzją wojewody lubuskiego nr 29 z dnia 19 maja 2006 roku głaz został objęty ochroną jako pomnik przyrody.

3 lutego[edytuj kod]

Pastora Solerhiszpańska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów. Jej kariera rozpoczęła się w 1994 roku, wraz z wydaniem debiutanckiego albumu Nuestras coplas. Popularność przyniósł jej dopiero trzeci album Fuente de luna z 1999 roku. W 2001 roku wydała album zatytułowany Corazón congelado, który otrzymał certyfikat platynowej płyty, podobnie jak z kolejnego roku płyta Deseo. W 2005 roku ukazał się album Pastora Soler zdobywając certyfikat złotej płyty oraz kilka nagród, w tym Premio Cadena Dial 2005 w kategorii Najlepszy album. W 2007 roku ukazał się jej siódmy album studyjny Toda mi verdad, dzięki któremu została laureatką wielu nagród muzycznych m.in. Premios de la Música, w ramach której otrzymała nagrodę w kategorii Najlepszy album roku. W 2009 roku ukazał się ósmy album studyjny Bendita locura. Rok później z okazji piętnastolecia działalności artystycznej wydała album koncertowy 15 años, który otrzymał nagrodę Premios de la Música w kategorii Najlepsza produkcja audiowizualna oraz zdobył nominację do Latin Grammy Awards 2011 w kategorii Najlepszy album flamenco. W 2012 roku reprezentowała Hiszpanię w 57. Konkursie Piosenki Eurowizji w Baku z piosenką Quédate conmigo.

4 lutego[edytuj kod]

Dengainfekcyjna choroba tropikalna wywoływana przez wirus dengi. Objawy obejmują gorączkę, ból głowy, mięśni i stawów oraz charakterystyczną wysypkę, przypominającą spotykaną w odrze. W odosobnionych przypadkach choroba prowadzi do zagrażającej życiu gorączki krwotocznej z krwotokami, trombocytopenią i hipowolemią, może się także rozwinąć wstrząs, w którym niebezpiecznie spada ciśnienie krwi. Dengę przenosi kilka gatunków komarów należących do rodzaju Aedes, zwłaszcza A. aegypti. Wirus występuje w czterech różnych typach. Infekcja jednym z nich pozostawia zazwyczaj odporność na całe życie, zapewniając tylko krótkoterminową odporność na inne typy wirusa. Leczenie ostrej dengi jest wspomagające. Stosuje się nawadnianie doustne bądź dożylne w przypadku choroby łagodnej lub umiarkowanej, w najcięższych przypadkach ordynując płyny dożylne i transfuzje krwi.

5 lutego[edytuj kod]

Hans Littenniemiecki prawnik, adwokat robotników i komunistów prześladowanych przez narodowych socjalistów i SA, przeciwnik nazizmu. Występując w wielu procesach jako oskarżyciel posiłkowy, Litten dążył do udowodnienia, że NSDAP postępuje niezgodnie z prawem i stosuje terror do walki z opozycją polityczną. Zasłynął brawurowym przesłuchaniem Adolfa Hitlera w procesie w sprawie napadu na lokal taneczny Edenpalast w 1932 roku, podczas którego Hitler, skonfrontowany z tekstem propagandowym Josepha Goebbelsa nawołującym do siłowej eliminacji przeciwników politycznych, musiał bronić NSDAP, potwierdzając pod przysięgą, że jego partia działa w ramach obowiązującego prawa. Litten został aresztowany po pożarze Reichstagu na mocy zarządzenia wyjątkowego Zum Schutz von Volk und Staat i po spędzeniu pięciu lat w więzieniach i obozach koncentracyjnych popełnił samobójstwo.

6 lutego[edytuj kod]

Ulica Świętego Jana w Katowicach – ulica w katowickiej dzielnicy Śródmieście, rozpoczynająca się przy Rynku, a kończąca przy skrzyżowaniu z ulicą Tadeusza Kościuszki, ulicą Jana Kochanowskiego oraz ulicą Wojewódzką. Do 1922 roku ulica nosiła nazwę Johannesstraße; nazwa ta obowiązywała również w okresie niemieckiej okupacji Polski. W czasach PRL ulicę nazwano 15 Grudnia. Uchwałą Rady Miasta z 28 lutego 1990 roku przywrócono nazwę ulica Świętego Jana. Nazwa ulicy pochodzi od figury Świętego Jana, którą wzniesiono przy drodze i poświęcono 11 lipca 1816 roku. W 1875 roku figurę rozbudowano i przeniesiono na prywatną posesję w Brynowie. W 1999 roku u wlotu ulicy do Rynku ustawiono replikę figury, wykonaną przez Mirosława i Jacka Kicińskich.

7 lutego[edytuj kod]

Andora na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – reprezentacja Andory na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver liczyła sześciu zawodników - czterech mężczyzn i dwie kobiety. Wzięli oni udział w konkurencjach trzech dyscyplin, tj. biegach narciarskich, narciarstwie alpejskim i snowboardingu. Reprezentanci Andory nie zdobyli żadnego medalu. Najwyższą pozycję zajęła alpejka Mireia Gutiérrez, która była 24. w superkombinacji kobiet. Najmłodszą zawodniczką w reprezentacji była narciarka alpejska Sofie Juárez - 18 lat i 322 dni, natomiast najstarszym sportowcem z Andory był biegacz narciarski François Soulié - 31 lat i 344 dni. Była to najliczniejsza reprezentacja Andory w historii dotychczasowych startów w zimowych igrzyskach olimpijskich – drugi raz, po starcie w 1994 roku, liczyła ona sześcioro sportowców.

8 lutego[edytuj kod]

Zbrodnia w Piaśnicy – szereg zbiorowych egzekucji przeprowadzonych przez okupantów niemieckich w lasach piaśnickich w pobliżu Wejherowa. Masowe egzekucje w Piaśnicy rozpoczęły się pod koniec października 1939 roku i były kontynuowane do początków kwietnia 1940 roku. Stanowiły element tzw. akcji „Inteligencja”, a ich wykonawcami byli funkcjonariusze SS oraz członkowie paramilitarnego Selbstschutzu. Historycy oceniają, że ofiarą ludobójstwa dokonanego w lasach piaśnickich padło od 12 tys. do 14 tys. ludzi. W gronie ofiar znaleźli się liczni przedstawiciele polskiej inteligencji z Pomorza Gdańskiego, a także osoby narodowości polskiej, czeskiej i niemieckiej przywiezione z głębi Rzeszy. Wkrótce po zakończeniu akcji eksterminacyjnej w Piaśnicy – Niemcy przystąpili do maskowania miejsca zbrodni poprzez sadzenie krzewów i drzew na miejscu masowych grobów. Piaśnica stanowi największe, po KL Stutthof, miejsce kaźni ludności polskiej na Pomorzu w okresie II wojny światowej. Nazywana jest czasem „pomorskim Katyniem” lub „Kaszubską Golgotą”.

9 lutego[edytuj kod]

PZL SM-2polski, lekki śmigłowiec wielozadaniowy będący modyfikacją radzieckiego śmigłowca Mil Mi-1 produkowanego na licencji w WSK Świdnik. Maszynę opracowana na wzór śmigłowca Widgeon. Chcąc wykorzystać nadmiar mocy silnika Lit-3 stosowanego w Mi-1, przekonstruowano kadłub zwiększając jego pojemność. Głównym użytkownikiem śmigłowców SM-2 było ludowe Wojsko Polskie, a także polskie, cywilne lotnictwo sanitarne. Ponadto kilka sztuk wyeksportowano do Czechosłowacji oraz, według niepotwierdzonych informacji, do Rumunii. Śmigłowiec ten nie był tak udany jak jego protoplasta – Mi-1. Miał gorsze właściwości podczas startu i gorsze osiągi w zawisie. Przyczyną była nie tylko większa masa startowa, ale też nieprawidłowa konstrukcja wlotu powietrza do gaźnika, co obniżało moc silnika maszyny. Produkcja SM-2 trwała w latach 1960-1963. Ogólnie wyprodukowano 91 maszyn.

10 lutego[edytuj kod]

Sully – francuski krążownik pancerny typu Gloire, który został zbudowany dla francuskiej marynarki wojennej na początku XX wieku. Jego patronem był Maximilien de Béthune de Sully, zwolennik i przyjaciel króla Henryka IV. Stępkę okrętu położono w stoczni Forges et Chantiers de la Méditerranée w La Seyne 24 maja 1899 roku. Krążownik zwodowano 4 czerwca 1901 roku. Okręt miał 139,8 metrów długości całkowitej i 20,2 metrów szerokości. Sully miał zanurzenie 7,7 metra i wyporność 10 014 ton. Jednostkę całkowicie ukończono w czerwcu 1904 roku i wysłano do Francuskich Indochin na pierwszą turę służby. 7 lutego 1905 roku Sully wszedł na skały w zatoce Hạ Long. Jego załoga nie ucierpiała. Działa i wyposażenie wydobyto i uratowano, ale kadłub rozpadł się na dwie części i został porzucony.

11 lutego[edytuj kod]

Szop pracz – gatunek średnich rozmiarów ssaka z rodziny szopowatych (Procyonidae) pochodzący z Ameryki Północnej. Największy przedstawiciel rodziny szopowatych. Szop jest wszystkożerny, a jego dieta zawiera w 40% bezkręgowce, w 33% – rośliny i w 27% – kręgowce. Sierść szopa o szarym kolorze w 90% składa się z gęstego podszerstka, który chroni przed zimnem. Pierwotne miejsca występowania szopa pracza to lasy liściaste i mieszane Ameryki Północnej, jednak dzięki dużej zdolności adaptacji zwierzęta te przystosowały się do życia na terenach górskich i mokradłach słonych, a także na obszarach zurbanizowanych. Najbardziej charakterystyczne cechy szopa pracza to bardzo zręczne przednie łapy i czarny wzór maski wokół oczu. Zwierzęta te są elementem mitologii kilku szczepów Indian. Szopy znane są z inteligencji; badania wykazują, że zwierzęta te przechowują w pamięci rozwiązania zadań nawet przez trzy lata.

12 lutego[edytuj kod]

Więzy krwi – seria czterech kolorowych, wielkoformatowych fotogramów autorstwa polskiej artystki współczesnej Katarzyny Kozyry, powstałych w 1995 roku. Praca należy do nurtu sztuki krytycznej. Fotografie przedstawiają dwie nagie kobiety leżące na tle dwóch czerwonych znaków: krzyża i półksiężyca. Zdjęcia zostały rozmieszczone w taki sposób, aby razem tworzyły kwadrat o boku 4 m. Pracę po raz pierwszy zaprezentowano w 1995 roku w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski jako część wystawy Antyciała. W 1999 roku Galeria Zewnętrzna AMS zaplanowała ekspozycję dwóch z czterech zdjęć pod postacią wielkoformatowych plakatów rozmieszczanych na billboardach, jednak po protestach polityków i przedstawicieli Kościoła katolickiego Galeria wycofała się z tych planów. Tematem poruszanym przez Więzy krwi są kobiety – ofiary wojen toczonych na tle religijnym (krzyż i półksiężyc mają symbolizować chrześcijaństwo i islam, ale też pomoc humanitarną). Praca powstała pod wpływem trwającej w 1995 roku wojny w byłej Jugosławii.

13 lutego[edytuj kod]

Nikodem (Rotow)rosyjski biskup prawosławny, metropolita leningradzki i nowogrodzki Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 19631978. W wieku osiemnastu lat w tajemnicy przed rodziną złożył wieczyste śluby mnisze, zaś dwa lata później przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął służbę w eparchii jarosławskiej i rostowskiej. W 1960 roku został wyświęcony na biskupa podolskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej, i objął stanowisko przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych. Był szczególnym zwolennikiem dialogu z Kościołem katolickim, którego zjednoczenie z Kościołem prawosławnym uważał za bliskie i naturalne. Od 1963 roku kierował metropolią leningradzką, co w połączeniu z prowadzoną działalnością międzynarodową uczyniło go jednym z najbardziej wpływowych hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1971 roku był należał do poważnych kandydatów na patriarchę Moskwy i całej Rusi, do jego wyboru nie dopuściło jednak KGB. Zmarł na zawał serca w 1978 roku w czasie audiencji u papieża Jana Pawła I.

14 lutego[edytuj kod]

Welsh Open 2010 – czwarty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2009/2010. W dniach 2531 stycznia 2010 roku zawody rozgrywano w hali widowiskowej Newport Centre w Newport. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Anglik Allister Carter. Zwycięzcą turnieju został Szkot John Higgins, który w finale pokonał obrońcę tytułu 9-4. Zwycięstwo w turnieju Szkot zapewnił sobie dzięki osiągnięciu przewagi w pierwszej sesji, w której wygrał pięć pierwszych frame'ów i doprowadził do stanu 5-0 – następnie kontrolując przewagę doprowadził do zwycięstwa 9-4. Dla Higginsa było to drugie zwycięstwo w Welsh Open (poprzedni raz wygrał 10 lat wcześniej – w 2000 roku), a zarazem 21. zwycięstwo w turnieju rankingowym w karierze. Na drodze do finału Higgins w półfinale pokonał Ronnie O’Sullivana 6-4. Sponsorem tego turnieju po raz pierwszy w historii był serwis internetowy Totesport.com.

15 lutego[edytuj kod]

Pesa 301Dd – normalnotorowa lokomotywa towarowa zmodernizowana przez zakłady Pesa w Bydgoszczy dla spółki PKP Cargo. Powstała w wyniku modernizacji serii SU45, która polegała na wymianie silnika 2112SSF na MTU o tej samej mocy i zmianie stosunku przekładni, przez co jest możliwe ciągnięcie przez lokomotywę ciężkich składów towarowych. Modernizacji uległa także kabina maszynisty, gdzie zastosowano klimatyzację, pulpit maszynisty oraz system kontroli jazdy Lokel-Intelo, który komunikuje się z maszynistą przy pomocy dotykowego wyświetlacza. Modyfikacji uległa instalacja elektryczna. W 301Dd zamiast tradycyjnych typowo polskich dużych reflektorów zastosowano reflektory halogenowe wbudowane w czoła lokomotywy. Zlikwidowane zostały tradycyjne gniazda na ścianach czołowych, które zostały zastąpione jednym, zdolnym do przesyłania również informacji pomiędzy komputerami pokładowymi.

16 lutego[edytuj kod]

The Graveyardniezależna gra komputerowa autorstwa belgijskiego studia Tale of Tales, wydana w 2008 roku. Jej projektantami są Auriea Harvey i Michaël Samyn. W The Graveyard gracz przejmuje kontrolę nad wędrującą po cmentarzu staruszką, której wędrówka staje się przyczynkiem do refleksji na temat śmierci i przemijania. Możliwości interakcji ze światem gry są niewielkie, gdyż twórcy planowali się skupić na wywołaniu w graczu emocji. Po swej premierze The Graveyard wzbudziła szerokie zainteresowanie graczy i recenzentów. Według ustaleń Tale of Tales naliczono ponad 120 tysięcy pobrań gry. Wykonana w czasie około trzech miesięcy produkcja studia wzbudziła szerokie zainteresowanie graczy i krytyków, zdobywając nagrodę European Innovative Games Award 2008 na festiwalu w niemieckim mieście Darmstadt. Prezentowano ją także na międzynarodowych festiwalach gier niezależnych: IndieCade oraz Independent Games Festival w 2009 roku, gdzie brała udział w głównym konkursie.

17 lutego[edytuj kod]

Ewangelia Jana – jedna z czterech Ewangelii Nowego Testamentu, której autorstwo przypisuje się Janowi Apostołowi, Janowi prezbiterowi lub bliżej nieidentyfikowalnemu „umiłowanemu uczniowi”. Na ogół Ewangelię Jana datuje się na koniec I wieku, a jako miejsce jej powstania wskazuje się zwykle Efez, jakkolwiek brane są pod uwagę również inne miejsca. Prawdopodobnie jest to ewangelia chronologicznie najpóźniejsza ze wszystkich ewangelii nowotestamentowych, wyraźnie odróżniająca się od pozostałych, tzw. synoptycznych. Wskazywano, że czwarta Ewangelia uzupełnia informacje podane przez synoptyków. Wyjątkowo dużo miejsca autor poświęca wyjaśnieniu znaczenia śmierci Jezusa. Słownictwo jest ubogie, wieloznaczne i celowo dobrane. Ewangelia Jana szybko zyskała uznanie i popularność, była najczęściej kopiowaną Ewangelią w I tysiącleciu. Tradycyjnie umieszczana jest na czwartej pozycji wśród Ewangelii. Jedynie w Biblii koptyjskiej znajduje się na pierwszym miejscu, również niektóre greckie rękopisy umieszczają ją na takiej pozycji.

18 lutego[edytuj kod]

Andrzej Marusarzpolski narciarz specjalizujący się w skokach i w kombinacji norweskiej. Reprezentant Polski oraz klubu SN PTT Zakopane, dwukrotny olimpijczyk. Największy sukces w karierze odniósł podczas mistrzostw świata w Zakopanem, gdzie był czwarty w kombinacji. Mistrz Polski w skokach i w kombinacji norweskiej. W roku 1967 został przewodnikiem tatrzańskim pierwszej klasy. Towarzyszem jego wypraw po górach był jeden z najlepszych taterników okresu międzywojennego – Stanisław Motyka. Razem dokonali wielu przejść taternickich, między innymi w roku 1938 zdobyli południową ścianę Małego Kołowego Szczytu drogą uważaną do dzisiaj za jedną z najtrudniejszych w Tatrach Wysokich. Marusarz zajmował się również organizacją motocyklowych Rajdów Tatrzańskich. Został Zasłużonym Mistrzem Sportu, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi.

19 lutego[edytuj kod]

Pomniki w Brzozowie – miejsca pamięci, dzieła rzeźbiarskie, które zostały wzniesione w Brzozowie ku czci osoby lub dla upamiętnienia wydarzenia związanego zarówno z historią miasta, jak i państwa polskiego. Pomnik upamiętniający 500-lecie bitwy pod Grunwaldem został postawiony z inicjatywy senatora Stanisława Białego. Znajduje się obok obecnego dworca PKS, na Placu Grunwaldzkim. Posąg wpisano do rejestru zabytków pod numerem B-34/2001. Pomnik Pamięci Narodu, poświęcony Tym, którzy życie Polsce oddali, to dawny pomnik wzniesiony na cześć Armii Czerwonej. Powstał dla upamiętnienia wyzwolenia Brzozowa spod okupacji niemieckiej 3 sierpnia 1944 roku. Umieszczony na pomniku orzeł jest symbolem walki z faszyzmem i komunizmem. W brzozowskim lesie, obok Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci, znajduje się miejsce kaźni brzozowskich Żydów. W tym miejscu 19 sierpnia 1990 roku odsłonięto pomnik-mauzoleum.

20 lutego[edytuj kod]

Tim Patchaustralijski artysta-malarz i performer. Maluje obrazy używając swoich intymnych części ciała zamiast pędzla. W 2005 roku odkrył u siebie nowy talent – potrafił namalować portret penisem, używając tej części ciała jako pędzla. W latach 2005–2006 skoncentrował się na rozwijaniu penile art - techniki malowania penisem i sztuce performance'u. Nowa technika malowania Patcha spotkała się z mieszanym przyjęciem: jego ojciec nie był nastawiony entuzjastycznie, także galerie sztuki nie okazały zainteresowania jego nowymi pracami, ale organizatorzy wystawy Sexpo z 2006 roku w Perth byli zachwyceni. Przez następne siedem lat Tim Patch brał udział w targach erotycznych dla dorosłych, organizowanych w różnych zakątkach świata, podczas których wykonywał portrety malując penisem przed publicznością. Wykonał także portrety na podstawie zdjęć, w tym portrety osób publicznych, na zamówienia osobiste lub osób trzecich.

21 lutego[edytuj kod]

Sonderaktion Lublin – akcja represyjna wymierzona w środowiska inteligenckie Lublina, przeprowadzona przez okupantów niemieckich w listopadzie 1939 roku. Akcję zapoczątkowały masowe aresztowania, których ofiarą padło kilkuset przedstawicieli elity społecznej i intelektualnej Lublina. Niemcy zatrzymali wówczas m.in. dwóch biskupów oraz członków kurii diecezji lubelskiej, wszystkich obecnych w mieście wykładowców KUL, a także licznych nauczycieli, prawników i urzędników. Aresztowanych osadzono w celach więzienia na Zamku Lubelskim. Między grudniem 1939 a czerwcem 1940 roku większość zatrzymanych została zwolniona do domów. Około 70 Polaków zostało jednak rozstrzelanych, a kolejnych kilkudziesięciu wywieziono do obozów koncentracyjnych. W gronie wywiezionych znalazł się m.in. prof. Władysław Kuraszkiewicz, ks. Stanisław Wojsa oraz sześciu lubelskich nauczycieli. Nazwę Sonderaktion Lublin nadali tym wydarzeniom polscy historycy.

22 lutego[edytuj kod]

ST45 – normalnotorowa lokomotywa towarowa zmodernizowana przez zakłady PESA w Bydgoszczy dla spółki PKP Cargo. Powstała w wyniku modernizacji serii SU45, która polegała na wymianie silnika 2112SSF na MTU o tej samej mocy i zmianie stosunku przekładni, przez co jest możliwe ciągnięcie przez lokomotywę ciężkich składów towarowych. Modernizacji uległa także kabina maszynisty, gdzie zastosowano klimatyzację, pulpit maszynisty oraz system kontroli jazdy Lokel-Intelo, który komunikuje się z maszynistą przy pomocy dotykowego wyświetlacza. Modyfikacji uległa instalacja elektryczna. W ST45 zamiast tradycyjnych typowo polskich dużych reflektorów zastosowano reflektory halogenowe wbudowane w czoła lokomotywy. Zlikwidowane zostały tradycyjne gniazda na ścianach czołowych, które zostały zastąpione jednym, zdolnym do przesyłania również informacji pomiędzy komputerami pokładowymi.

23 lutego[edytuj kod]

Chorwacja na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 – reprezentacja Chorwacji na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 w Nagano liczyła sześciu zawodników - czterech mężczyzn i dwie kobiety. Reprezentacja Chorwacji miała swoich przedstawicieli w 3, spośród 14 rozgrywanych dyscyplin. Chorwaci nie zdobyli jednak żadnego medalu. Start reprezentacji Chorwacji na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998 był trzecim startem na zimowych igrzyskach olimpijskich w historii tej reprezentacji i piątym startem na igrzyskach olimpijskich w ogóle. Był to też pierwszy start Chorwatów na zimowych igrzyskach olimpijskich od czasu zakończenia wojny w Chorwacji. Najlepszy wynik indywidualnie osiągnęła narciarka alpejska Janica Kostelić, która w konkurencji kombinacji alpejskiej zajęła 8. pozycję, najlepszą w ówczesnej historii startów Chorwatów na zimowych igrzyskach olimpijskich.

24 lutego[edytuj kod]

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Wojsławicachprawosławna cerkiew filialna, należąca do parafii św. Jana Teologa w Chełmie. Świątynie prawosławne znajdowały się w Wojsławicach od początku istnienia miejscowości, tj. od XV wieku. Obecnie istniejący budynek został wzniesiony w stylu barokowym w latach 17711774 jako świątynia unicka. Siedzibą parafii prawosławnej stał się w okresie likwidacji unickiej diecezji chełmskiej. Parafia wojsławicka działała nieprzerwanie do wysiedleń miejscowej ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego w latach 40. XX wieku, gdy z braku wiernych została zlikwidowana. Porzucona cerkiew, użytkowana jako magazyn, ulegała stopniowej dewastacji. Dopiero na przełomie XX i XXI wieku odremontowano ją, jednak brak ludności prawosławnej w miejscowości sprawił, że jest otwierana do celów kultowych jedynie okazjonalnie.

25 lutego[edytuj kod]

Wolha Abramawabiałoruska naukowiec i polityk, publicystka, deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji; w latach 20002008 deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II i III kadencji; kandydat nauk filozoficznych. Wolha Abramawa jest politykiem prorosyjskim, lecz także zwolenniczką dobrych stosunków Białorusi z Zachodem. Jej zdaniem polityka Alaksandra Łukaszenki, zarówno wewnętrzna, jak i zagraniczna, ma poparcie większości białoruskiego społeczeństwa. Bardzo krytycznie odnosi się do części liderów białoruskiej opozycji, którzy w jej opinii uczynili z polityki biznes. Uważa, że mimo głośnych deklaracji, nie chcą oni demokratyzacji Białorusi i jej otwarcia na świat, ponieważ wygodny jest dla nich obecnie posiadany status. Według Abramawej, to oni kształtują politykę Unii Europejskiej wobec Białorusi. Abramawa aktywnie występowała w prasie. Jest autorką ponad 200 publikacji − artykułów, broszur i książek.

26 lutego[edytuj kod]

Niszczyciele typu Tucker – typ jednostek pływających służących w United States Navy w czasie I wojny światowej. Stanowił czwarty z pięciu typów, które określono jako thousand tonners, ponieważ były pierwszymi amerykańskimi niszczycielami o wyporności przekraczającej 1000 ton. Końcowy projekt jednostek był kompromisem pomiędzy Radą Główną Marynarki, a należącym do US Navy Biurem Budowy i Remontów. Okręty były budowane w czterech prywatnych amerykańskich stoczniach. Cała szóstka operowała w pobliżu wschodniego wybrzeża USA i na Karaibach do momentu włączenia się Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej w kwietniu 1917 roku. Wówczas wszystkie zostały wysłane do Queenstown w Irlandii, gdzie pełniły rolę eskortowców. Uczestniczyły w akcjach ratunkowych, podnosząc z morza załogi i pasażerów jednostek pływających zatopionych przez U-Booty. Stoczyły także kilka pojedynków z wrogimi okrętami podwodnymi. USS Jacob Jones został storpedowany i zatopiony przez U-53 w grudniu 1917 roku. Pozostałe pięć jednostek zostało wycofanych ze służby do czerwca 1922 roku.

27 lutego[edytuj kod]

Teodor Maksymowicz – duchowny zielonoświątkowy, wieloletni lider Związku Chrześcijan Wiary Ewangelicznej, a następnie Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. W latach 1930-1931 odbywał naukę w Szkole Biblijnej w Gdańsku, a w roku 1936 został prezbiterem. W 1949 roku zwrócił się do Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk o zezwolenie na wydawanie Głosu Ewangelii. Odmówiono mu, ponieważ cieszył się złą opinią u władz, które zarzucały mu współpracę z niemieckim okupantem podczas wojny. Został aresztowany 20 września 1950 roku. Zarzucano mu prowadzenie kampanii antyradzieckiej, krytykę władzy ludowej, krytykę spółdzielni produkcyjnych, nielegalne posiadanie zakazanych broszur. Wśród 199 aresztowanych ewangelikalnych duchownych traktowany był, wraz z Władysławem Kołodziejem, jako największy wróg władzy ludowej. Skazany został na dwa lata obozu pracy. Po wyjściu na wolność pozostał prezbiterem okręgowym w województwie olsztyńskim.

28 lutego[edytuj kod]

Rytelstacja kolejowa w Rytlu, w województwie pomorskim; znajdują się tu 2 perony. Stacja kolejowa znajduje się na zachód od wsi Rytel, w pobliżu drogi krajowej nr 22 Grzechotki – Kostrzyn. Przez stację kolejową przechodzi linii kolejowa nr 203. Na szlakach przyległych jest ona jednotorowa. Dawniej była dwutorowa. Przez stacje przejeżdżają lokalne pociągi regionalne łączące Chojnice z Tczewem. Pociąg przyspieszony Tur relacji Chojnice – Gdynia Główna przejeżdża przez stację bez zatrzymania. Oprócz tego przez stację przejeżdżają pociągi towarowe obsługujące lokalny przemysł. Budynek stacyjny jest dwukondygnacyjny, murowany z cegły, częściowo otynkowany. W przybudówce mieści się nastawnia dysponująca Rt. Do budynku dostawiony jest magazyn. Osobliwością stacji są dwa niemalże identyczne budynki stacyjne. Nowy jest pozostałością po niezrealizowanym planie przebudowy linii na czterotorową.