Szarota żółtobiała
Wygląd
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
szarota żółtobiała |
Nazwa systematyczna | |
Pseudognaphalium luteoalbum (L.) Hilliard & B.L.Burtt Bot. J. Linn. Soc. 82: 206 (1981)[3] |
Szarota żółtobiała (Pseudognaphalium luteoalbum (L.) Hilliard & B.L.Burtt) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Europie, Azji, Afryce i Australii, a jako gatunek introdukowany także na obu kontynentach amerykańskich i w Nowej Zelandii[3]. W Polsce rośnie w rozproszeniu na obszarze całego kraju[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]

- Pokrój
- Roślina wełnisto-filcowata o prosto wzniesionych łodygach rozgałęzionych od nasady lub nierozgałęzionych[5], o wysokości 5-30 cm[6], rzadko do 70 cm[5].
- Liście
- Siedzące, wpół obejmujące łodygę. Najniższe liście kształtu łopatkowatego, długości 2–5 cm i szerokości 5–7 mm, tępe lub słabo zaostrzone. Wyższe liście lancetowate, coraz krótsze do 1–2 cm długości i do 4 mm szerokości, zaostrzone[5].
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczki, te z kolei po 4–12 w główkowate skupienia na końcach rozgałęzień pędu, bez liści wspierających. Koszyczki osiągają do 5 mm długości i 4 mm szerokości. Okrywę tworzą 2–3 szeregi listków słomianożółtych, połyskujących i błoniastych. Owłosione są tylko u nasady. Osiągają do ok. 3,5 mm długości i 1,5 mm szerokości. Kwiaty w koszyczku są żółte. Brzeżne są nitkowate i żeńskie, wewnętrzne są rurkowate i obupłciowe. Osiągają ok. 3 mm długości[5].
- Owoce
- Podługowate niełupki osiągające ok. 0,5 mm długości, z puchem kielichowym o długości ok. 3 mm, białym i kruchym[5].
- Gatunki podobne
- Kocanki piaskowe Helichrysum arenarium rosnące w miejscach suchych i piaszczystych. Różnią się koszyczkami zebranymi w podbaldachowe kwiatostany złożone (mniej lub bardziej spłaszczone od góry), listki okrywy zwykle ciemnożółte, luźne, ułożone dachówkowato, kwiaty zwykle ciemniejsze – żółtopomarańczowe[7][5].
- W podobnych, wilgotnych miejscach rośnie szarota błotna Gnaphalium uliginosum o podobnie główkowato skupionych koszyczkach, ale różni się tym, że skupienia koszyczków wsparte są zawsze dłuższymi od nich liśćmi; listki okrywy są brązowawe, ciemniejsze na skraju; łodygi są zwykle rozgałęzione od nasady, często pokładające się[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do października. Rośnie na wilgotnych polach i namuliskach. Liczba chromosomów 2n = 14[7]. Gatunek charakterystyczny zbiorowisk terofitów z rzędu Cyperetalia fusci[8].
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-11] (ang.).
- ↑ a b Pseudognaphalium luteoalbum (L.) Hilliard & B.L.Burtt, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-10] .
- ↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ a b c d e f g Krystyna Grodzińska , Gnaphalium L., Szarota, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 164-173 .
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
- ↑ a b Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2004, s. 467. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001, s. 98. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- African Plant Database ID: 138834
- BioLib: 41439
- EoL: 482278
- Flora of China: 250006607
- Flora of North America: 250006607
- GBIF: 3147761
- iNaturalist: 53083
- IPNI: 909623-1
- ITIS: 507655
- NCBI: 59425
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): gcc-127721
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:909623-1
- Tela Botanica: 53736
- identyfikator Tropicos: 2719019
- USDA PLANTS: PSLU6
- IRMNG: 10209480
- CoL: 6WFYB