
Szczaworyż
| ||
![]() Wieś z górującym kościołem | ||
Państwo | ![]() | |
Województwo | świętokrzyskie | |
Powiat | buski | |
Gmina | Busko-Zdrój | |
Liczba ludności (2000) | 230 | |
Strefa numeracyjna | (+48) 41 | |
Tablice rejestracyjne | TBU | |
SIMC | 0232970 | |
![]() |
Szczaworyż – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój[1].
Do 1954 roku siedziba gminy Pęczelice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Spis treści
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Szczaworyż położony jest na granicy Szanieckiego Parku Krajobrazowego. Znajduje się około 8 km na południowy wschód od Buska-Zdroju. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 73.
Przez wieś przechodzi czerwony szlak turystyczny z Buska-Zdroju do miejscowości Solec-Zdrój oraz
zielony szlak turystyczny z Wiślicy do Grochowisk.
Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Późnorenesansowy kościół pw. św. Jakuba Starszego, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych[2].
- Budynek dawnej plebanii z 1660 r. usytuowany naprzeciw wejścia do kościoła, wpisany do rejestru zabytków[2]; w 1904 r. w budynku nadbudowano piętro, na którym znajduje się kaplica pw. Najświętszej Marii Panny Niepokalanego Poczęcia.
- Wczesnośredniowieczne grodzisko z VIII–XI w. zlokalizowane na wzniesieniu w południowej części wsi, od strony Skotnik Małych. Fortyfikacja na Górze Kapturowej była prawdopodobnie tzw. grodem refugialnym, czyli wykorzystywanym w warunkach zagrożenia.
- Cmentarz – znajduje się na nim pomnik i groby 121 żołnierzy 22 Dywizji Piechoty Górskiej poległych w bitwie pod Broniną 9 września 1939 r.
Osoby związane ze Szczaworyżem[edytuj | edytuj kod]
- Feliks Rączkowski – urodzony w Szczaworyżu, profesor, polski organista i kompozytor.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-04-5].
- ↑ a b nr rej.: A-40/1-2 z 2.10.1956 i z 22.06.1967 Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie. 2018-09-30. s. 2. [dostęp 2015-10-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Jurecki , Grzegorz Matyja , Ponidzie. W świętokrzyskim stepie, Kraków: „Bezdroża”, 2004, ISBN 83-89676-16-8, OCLC 830623047 .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Szczaworyż w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890.
- Szczaworyż w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.