50°05′57″N 18°40′49″E/50,099167 18,680278Szczejkowice
| Artykuł |
50°5′57″N 18°40′49″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°8'N, 18°38'E, 50°5'53.81"N, 18°40'52.39"E |
| - błąd |
19554 m |
| Odległość |
248 m |
| wieś | |
 Kaplica przy ul. Rybnickiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
234 m n.p.m. |
| Liczba ludności (31.03.2022) |
1725 |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
44-246[1] |
| Tablice rejestracyjne |
SRB |
| SIMC |
0214103 |
Położenie na mapie gminy Czerwionka-Leszczyny  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu rybnickiego  | |
| 50°05′57″N 18°40′49″E/50,099167 18,680278
| |
| Strona internetowa | |
Szczejkowice (niem. Scheykowitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Czerwionka-Leszczyny. Wieś leży na Górnym Śląsku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa miejscowości prawdopodobnie pochodzi od imienia Szczek[2]. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Sczeikowice oraz niemiecką - Schikowitz[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jest to jedna z najstarszych osad wchodzących w skład gminy Czerwionka-Leszczyny – istniała już w XIII wieku. Zamieszkiwana głównie przez wypalaczy węgla drzewnego. Pierwszy dokument dotyczący Szczejkowic pochodzi z 25 maja 1223 r. i mówi o zobowiązaniach chłopów na rzecz klasztoru Norbertanek w Rybniku. Po przeniesieniu w 1228 r. klasztoru do Czarnowąsów osada wróciła pod bezpośrednie zwierzchnictwo książąt opolsko-raciborskich.
W latach 1532-1788 Szczejkowice znajdowały się w granicach rybnickiego państwa stanowego. Później stały się własnością skarbu pruskiego. W czasie II wojny światowej od stycznia do marca 1945 r. między Szczejkowicami a Żorami przebiegał front. W 1847 r. powstała szkoła, następną oddano do użytku po 100 latach w 1947 roku. Parafialnie Szczejkowice od wieków związane były z Bełkiem. Dopiero w 1981 r. uzyskały parafialną samodzielność, a w 1986 r. został zbudowany kościół pw. Matki Boskiej Pośredniczki Wszelkich Łask.
Szczejkowice posiadają przystanek kolejowy Szczejkowice na linii nr 148.
Mieszkańcy sąsiednich wsi obdarzyli Szczejkowiczan przezwiskiem Bosonie, co tłumaczą faktem, że jeszcze po II wojnie światowej chodzili boso do kościoła w Stanowicach[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1269 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-08)].
- ↑ Knie 1830 ↓, s. 674.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
- Aleksander Żukowski, Anna Gudzik: "Szlakami Zielonego Śląska", ARW Vectra, Czerwionka-Leszczyny, 2002.
