Szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela
|
||
Historia | ||
Państwo | ![]() |
|
Sformowanie | 1948 | |
Nazwa wyróżniająca | Ramatkal | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | Ja’akow Dori | |
Obecny | Gadi Eizenkot | |
Działania zbrojne | ||
wojna o niepodległość, kryzys sueski, wojna sześciodniowa, wojna na wyczerpanie, wojna Jom Kippur, wojna libańska, pierwsza intifada, intifada Al-Aksa, II wojna libańska | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Tel Awiw-Jafa | |
Rodzaj wojsk | Sztab Generalny | |
Podległość | Ministerstwo Obrony | |
Skład | Siły Obronne Izraela |
Szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (hebr. ראש המטה הכללי, Rosh HaMateh HaKlali; nazywany w skrócie Rematkal, רמטכ"ל) − najwyższy szczebel dowodzenia w Siłach Obronnych Izraela.
Spis treści
Status prawny[edytuj | edytuj kod]
Status prawny Szefa Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela określa jedna z ustaw zasadniczych dotycząca armii z 1976:
- Szef Sztabu Generalnego jest najwyższym szczeblem dowodzenia Sił Obronnych Izraela (formalnie uznawany za głównodowodzącego). Szef sztabu jest jedynym aktywnym w Izraelu oficerem w randze generała-porucznika (Rav Aluf). Szef Sztabu Generalnego ma symbol wojskowy oraz banderę Sztabu Generalnego.
- Szef Sztabu Generalnego podlega bezpośrednio Ministrowi Obrony, którym jest zawsze cywil, choć często emerytowany oficer.
- Szef Sztabu Generalnego musi każdorazowo uzyskać akceptację Ministra Obrony i rządu Izraela na przeprowadzenie operacji wojskowej. W normalnych warunkach zajmuje się tym głównie Rada Bezpieczeństwa Narodowego i to na niej spoczywa główna odpowiedzialność[1].
Szef sztabu jest formalnie mianowany raz na trzy lata, z możliwością przedłużenia okresu do czterech lub pięciu lat. Od 2007 funkcję tę pełni generał Gabi Aszkenazi[1].
Znaczenie stanowiska[edytuj | edytuj kod]
Siły Obronne Izraela cieszą się dużym szacunkiem w izraelskim społeczeństwie, dlatego pozycja szefa sztabu generalnego jest bardzo szanowana. Byli szefowie sztabu często zajmowali eksponowane stanowiska w życiu politycznym państwa. Dwóch szefów sztabu (Icchak Rabin i Ehud Barak) zostało premierami, dziewięciu innych (Jigael Jadin, Mosze Dajan, Cewi Cur, Chajjim Bar-Lew, Mordechaj Gur, Refa’el Etan, Amnon Lipkin-Szachak, Sza’ul Mofaz i Mosze Ja’alon) zostało parlamentarzystami w Knesecie, a czterech (Ehud Barak, Mosze Dajan, Icchak Rabin i Sza’ul Mofaz) zostało ministrami obrony.
Szefowie Sztabu Generalnego[edytuj | edytuj kod]
Imię i nazwisko | Początek kadencji | Koniec kadencji | Okres trwania (miesiące) | Najważniejsze wydarzenia |
---|---|---|---|---|
Ja’akow Dori | 16 czerwca 1947 | 9 listopada 1949 | 29 | wojna o niepodległość |
Jigael Jadin | 9 listopada 1949 | 7 grudnia 1952 | 37 | - |
Mordechaj Maklef | 7 grudnia 1952 | 6 grudnia 1953 | 12 | ataki fedainów, Jednostka 101 |
Mosze Dajan | 6 grudnia 1953 | 29 stycznia 1958 | 49 | operacje odwetowe przeciw fedainom, kryzys sueski |
Chajjim Laskow | 29 stycznia 1958 | 1 stycznia 1961 | 36 | - |
Cewi Cur | 1 stycznia 1961 | 1 stycznia 1964 | 36 | - |
Icchak Rabin | 1 stycznia 1964 | 1 stycznia 1968 | 48 | wojna sześciodniowa |
Chajjim Bar-Lew | 1 stycznia 1968 | 1 stycznia 1972 | 48 | wojna na wyczerpanie |
Dawid Elazar | 1 stycznia 1972 | 3 kwietnia 1974 | 27 | wojna Jom Kippur |
Mordechaj Gur | 15 kwietnia 1974 | 16 kwietnia 1978 | 48 | operacja Entebbe, wojna domowa w Libanie |
Refa’el Etan | 16 kwietnia 1978 | 19 kwietnia 1983 | 60 | wojna libańska |
Mosze Lewi | 19 kwietnia 1983 | 19 kwietnia 1987 | 48 | wojna libańska |
Dan Szomeron | 19 kwietnia 1987 | 1 kwietnia 1991 | 48 | pierwsza intifada |
Ehud Barak | 1 kwietnia 1991 | 1 stycznia 1995 | 45 | operacja „Odpowiedzialność” w Libanie |
Amnon Lipkin-Szachak | 1 stycznia 1995 | 9 lipca 1998 | 42 | operacja „Grona Gniewu” w Libanie |
Sza’ul Mofaz | 9 lipca 1998 | 9 lipca 2002 | 48 | intifada Al-Aksa, operacja Ochronna Tarcza, wycofanie się z Libanu |
Mosze Ja’alon | 9 lipca 2002 | 1 czerwca 2005 | 35 | intifada Al-Aksa, operacja Ochronna Tarcza |
Dan Halutz | 1 czerwca 2005 | 14 lutego 2007 | 20 | II wojna libańska, konflikt w Strefie Gazy |
Gabi Aszkenazi | 14 lutego 2007 | 14 lutego 2011 | 48 | operacja Płynny Ołów |
Binjamin Ganc | 14 lutego 2011 | 16 lutego 2015 | 48 | operacja „Ochronny Brzeg” |
Gadi Eizenkot | 16 lutego 2015 | nadal |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b General Staff (ang.). W: Israel Defence Forces [on-line]. [dostęp 2011-01-31].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
|