Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 – floret zawodowcy
Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1900 | |
---|---|
Floret | |
amatorzy | mężczyźni |
zawodowcy | mężczyźni |
Szpada | |
amatorzy | mężczyźni |
zawodowcy | mężczyźni |
amatorzy i zawodowcy | mężczyźni |
Szabla | |
amatorzy | mężczyźni |
zawodowcy | mężczyźni |
Indywidualny turniej florecistów zawodowców był jedną z siedmiu konkurencji szermierskich rozgrywanych podczas II Letnich Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 1900 roku. Zawody odbyły się w dniach 22–29 maja. W zawodach wzięło udział 60 zawodników z 8 krajów. Złoty medal zdobył Francuz Lucien Mérignac.
Pierwsza runda
[edytuj | edytuj kod]W dniach 22 - 23 maja zawodnicy walczyli, ale o awansie nie decydowało zwycięstwo, lecz werdykt sędziów, którzy oceniali umiejętności szermierzy.
Ćwierćfinały
[edytuj | edytuj kod]Ćwierćfinały zostały rozegrane 24 maja. 10 najlepszych zawodników awansowało bezpośrednio do półfinału. Pozostali zawodnicy brali udział w repasażach.
Repasaże
[edytuj | edytuj kod]Repasaże zostały rozegrane 25 maja. Do półfinałów awansowało 6 szermierzy.
Zawodnik |
---|
Marcel Boulanger |
Michel Filippi |
Georges-Joseph Haller |
Georges Lefèvre |
Adjutant Lemoine |
Lucien Millet |
Xavier Anchetti |
Georges Bergès |
Michel Bettenfeld |
Bormel |
Jean-Marie Borringes |
Jean A. Boulège |
J. Brassard |
Brau |
Paul Carrichon |
François Delibes |
Dizier |
Joseph Fontaine |
Louis Gauthier |
Ludovic Laborderie |
Lucien Largé[1] |
Charles Marty[1] |
Joseph-Auguste Métais |
Marcel Montuel |
Muller |
Pantin |
René Raynaud |
Jacques Ringnet |
François Sabouric |
Samiac |
Ernest Tassart |
Armand Viquier |
Henri Yvon |
Półfinały
[edytuj | edytuj kod]Półfinały rozegrano w dniach 27-28 maja. 16 zawodników zostało rozdzielonych pomiędzy dwa półfinały. W każdym półfinale zawodnicy walczyli ze sobą systemem każdy z każdym. Czterej najlepsi zawodnicy z każdego półfinału awansowało do finału.
Miejsca 9-16
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy, którzy zajęli w swoich półfinałach cztery ostatnie miejsca zostali sklasyfikowani na miejscach 9-16.
Miejsce | Zawodnik |
---|---|
9 | Georges-Joseph Haller |
10 | Pierre Selderslagh |
11 | Adjutant Lemoine |
12 | Georges Lefèvre |
13 | Marcel Boulanger |
14 | Lucien Millet |
15 | Cyrille Verbrugge |
16 | Michel Filippi |
Finał
[edytuj | edytuj kod]Finał został rozegrany 29 maja. Ośmiu zawodników walczyło ze sobą systemem każdy z każdym. W razie remisu rozgrywano dodatkową walkę.
Miejsce | Zawodnik | Wygrane | Przegrane |
---|---|---|---|
1 | Louis Mérignac | 6 | 1 |
2 | Simon Kirchhoffer | 6 | 1 |
3 | Jean-Baptiste Mimiague | 4 | 3 |
4 | Antonio Conte | 4 | 3 |
5 | Jules Rossignol | 3 | 4 |
6 | Léopold Ramus | 2 | 5 |
7 | Italo Santelli | 0 | 7 |
8 | Adolphe Rouleau[2] | 3 | 4 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wyniki. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-28)]. [dostęp 16-07-2013]
- Wyniki. comdat.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-01-13)]. [dostęp 16-07-2013]