Szew węgłowy
Szew węgłowy, szew potyliczno-ciemieniowy (łac. sutura lambdoidea) – szew czaszki łączący kość potyliczną i kości ciemieniowe. Jest szwem piłowatym[1].
U człowieka szew węgłowy łączy silnie zazębione brzegi potyliczne (tylne) obu kości ciemieniowych z brzegiem węgłowym (górnym) łuski kości potylicznej[2][3].
Zarasta (kostnieje) u bydła domowego w 1 roku życia, u konia domowego i świni domowej w 4–5 roku, a u człowieka około 40–50 roku życia[1][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 233–236, ISBN 978-83-01-16822-3.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 328.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 356.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 398.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
