Szewce (powiat sandomierski)
50°38′04″N 21°38′00″E/50,634444 21,633333| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-650[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0807139[5] |
Położenie na mapie gminy Samborzec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |
| 50°38′04″N 21°38′00″E/50,634444 21,633333[1]
| |
Szewce – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec[5][6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś po raz pierwszy raz wymieniona została w XIII wieku. Należała do uposażenia opactwa cystersów w Koprzywnicy. W lipcu 1279 r. jako "Seucy" wymienił ją biskup firmański Filip de Casate, w latach 1278-1282 legat papieski na Węgrzech i w Polsce[7], w łacińskim dokumencie wystawionym w Budzie na Węgrzech, który potwierdzał opatowi klasztoru cystersów w Koprzywnicy prawo do pobierania dziesięciny z szeregu polskich wsi, w tym między innymi z Szewców[8]. Wieś administracyjnie leżała w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[9]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Miejscowa ludność katolicka przynależy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Skotnikach[10]. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 79 z Krakowa do Sandomierza.
Pierwotnie wieś założono jako osadę dla zakonu Duchaków, którzy opiekowali się kościołem i szpitalem Św. Ducha w Sandomierzu.
We wsi znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, której prezesem jest Remigiusz Łukawski[11].
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne[edytuj | edytuj kod]
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Szewc zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[12] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada SAMBORZEC
- Szewce
- Cicha – łąka
- Duża Góra – wzniesienie, winnica
- Dworskie – pole
- Góry – pole
- Grąbki – nieużytki
- Kolasza – wąwóz, droga, pole
- Komorniki – pole
- Koszary – łąka
- Leszczyny – nieużytki, doły
- Na Dole – pole
- Na Dużej Górce – łąka
- Na Dużym Dole – łąka
- Ogarle – łąka
- Zaogrodzie – łąka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 135417
- ↑ Wieś Szewce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1256 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Norbert Jerzak: Udział biskupa Filipa z Fermo we wrocławskim sporze pomiędzy biskupem Tomaszem II a księciem Henrykiem IV [w:] "Wrocławski Przegląd Teologiczny" 25 (2017) nr 2, s. 130
- ↑ Piekosiński 1886 ↓, s. 144.
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
- ↑ Miejscowości należące do parafii- na stronie Diecezji Sandomierskiej.
- ↑ http://www.samborzec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=31&subsub=121&menu=162&strona=1 – Informacje o OSP w Gminie Samborzec | data dostępu = 2012-08-23.
- ↑ Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 32. Powiat sandomierski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 50.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Franciszek Piekosiński: Monumenta Meadievii Historica. Codex diplomaticus Poloniae minoris, Volumes 9-10. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1886, s. 144.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonie |
|
| Integralne części wsi |
|
